'Ons' in de Bijbel

Nun. Laat ons onze wegen onderzoeken en doorzoeken, en laat ons wederkeren tot den HEERE.

Nun. Laat ons onze harten opheffen, mitsgaders de handen, tot God in den hemel, zeggende:

Samech. Gij hebt ons met toorn bedekt, en Gij hebt ons vervolgd; Gij hebt ons gedood, Gij hebt niet verschoond.

Samech. Gij hebt ons tot een uitvaagsel en wegwerpsel gesteld, in het midden der volken.

Pe. Al onze vijanden hebben hun mond tegen ons opgesperd.

Pe. De vreze en de kuil zijn over ons gekomen, de verwoesting en de verbreking.

Ain. Nog bezweken ons onze ogen, ziende naar onze ijdele hulp; wij gaapten met ons gapen op een volk, dat niet kon verlossen.

Tsade. Zij hebben onze gangen nagespeurd, dat wij op onze straten niet gaan konden; ons einde is genaderd, onze dagen zijn vervuld, ja, ons einde is gekomen.

Koph. Onze vervolgers zijn sneller geweest dan de arenden des hemels; zij hebben ons op de bergen hittiglijk vervolgd, in de woestijn hebben zij ons lagen gelegd.

Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.

Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.

Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.

Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.

Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.

Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.

Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.

Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?

HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.

Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?