13 Bijbelvers over Kracht Van Dieren

En het geschiedde, telkens als de kudde der vroegelingen verhit werd, zo stelde Jakob de roeden voor de ogen der kudde in de goten, opdat zij hittig werden bij de roeden.

Maar als de kudde spade hittig werd, zo stelde hij ze niet, zodat de spadelingen Laban, en de vroegelingen Jakob toekwamen.

En hij zeide tot hen: Spijze ging uit van den eter, en zoetigheid ging uit van de sterke. En zij konden dat raadsel in drie dagen niet verklaren.

Toen zeiden de mannen der stad tot hem, op den zevenden dag, eer de zon onderging: Wat is zoeter dan honig? en wat is sterker dan een leeuw? En hij zeide tot hen: Zo gij met mijn kalf niet hadt geploegd, gij zoudt mijn raadsel niet hebben uitgevonden.

Zij verhardt zich tegen haar jongen, alsof zij de hare niet waren; haar arbeid is te vergeefs, omdat zij zonder vreze is.

Als het tijd is, verheft zij zich in de hoogte; zij belacht het paard en zijn rijder.

Het paard feilt ter overwinning, en bevrijdt niet door zijn grote sterkte.

Als er geen ossen zijn, zo is de krib rein; maar door de kracht van den os is der inkomsten veel.

Dat hij uitspeurt op de bergen, is zijn weide; en hij zoekt allerlei groensel na.

Onder schaduwachtige bomen ligt hij neder, in een schuilplaats des riets en des slijks.

Zijn adem zou kolen doen vlammen, en een vlam komt uit zijn mond voort.

Hij doet de diepte zieden gelijk een pot; hij stelt de zee als een apothekerskokerij.

Daarna zag ik in de nachtgezichten, en ziet, het vierde dier was schrikkelijk en gruwelijk, en zeer sterk; en het had grote ijzeren tanden, het at, en verbrijzelde, en vertrad het overige met zijn voeten; en het was verscheiden van al de dieren, die voor hetzelve geweest waren; en het had tien hoornen.