'Wachtten' in de Bijbel

Zij hoorden mij aan, en wachtten, en zwegen op mijn raad.

Want zij wachtten naar mij, gelijk naar den regen, en sperden hun mond open, als naar den spaden regen.

Dus werd het te dien dage vernietigd, en alzo hebben de ellendigen onder de schapen, die op mij wachtten, bekend, dat het des HEEREN woord was.

Dezen, vooraf heengegaan zijnde, wachtten ons te Troas.