1 Samuël 17

² Doch Saul en de mannen van Israel verzamelden zich, en legerden zich in het eikendal; en stelden de slagorde tegen de Filistijnen aan.

² Saul and the men of Israel were gathered and camped in the valley of Elah, and drew up in battle array to encounter the Philistines.

⁴ Toen ging er een kampvechter uit, uit het leger der Filistijnen; zijn naam was Goliath, van Gath; zijn hoogte was zes ellen en een span.

⁴ Then a champion came out from the armies of the Philistines named Goliath, from Gath, whose height was six cubits and a span.

⁶ En een koperen scheenharnas boven zijn voeten, en een koperen schild tussen zijn schouders;

⁶ He also had bronze greaves on his legs and a bronze javelin slung between his shoulders.

⁸ Deze nu stond, en riep tot de slagorden van Israel, en zeide tot hen: Waarom zoudt gijlieden uittrekken, om de slagorde te stellen? Ben ik niet een Filistijn, en gijlieden knechten van Saul? Kiest een man onder u, die tot mij afkome.

⁸ He stood and shouted to the ranks of Israel and said to them, “Why do you come out to draw up in battle array? Am I not the Philistine and you servants of Saul? Choose a man for yourselves and let him come down to me.

¹⁰ Verder zeide de Filistijn: Ik heb heden de slagorden van Israel gehoond, zeggende: Geeft mij een man, dat wij te zamen strijden!

¹⁰ Again the Philistine said, “I defy the ranks of Israel this day; give me a man that we may fight together.”

¹² David nu was de zoon van den Efrathischen man van Bethlehem-Juda, wiens naam was Isai, en die acht zonen had, en in de dagen van Saul was hij een man, oud, afgaande onder de mannen.

¹² Now David was the son of the Ephrathite of Bethlehem in Judah, whose name was Jesse, and he had eight sons. And Jesse was old in the days of Saul, advanced in years among men.

¹⁴ En David was de kleinste; en de drie grootsten waren Saul nagevolgd.

¹⁴ David was the youngest. Now the three oldest followed Saul,

¹⁶ De Filistijn nu trad toe, des morgens vroeg en des avonds. Alzo stelde hij zich daar veertig dagen lang.

¹⁶ The Philistine came forward morning and evening for forty days and took his stand.

¹⁸ Maar breng deze tien melkkazen aan de oversten over duizend; en gij zult uw broederen bezoeken, of het hun welga, en gij zult van hen pand medenemen.

¹⁸ Bring also these ten cuts of cheese to the commander of their thousand, and look into the welfare of your brothers, and bring back news of them.

²⁰ Toen maakte zich David des morgens vroeg op, en hij liet de schapen bij den hoeder, en hij nam het op, en ging henen, gelijk als Isai hem bevolen had; en hij kwam aan den wagenburg, als het heir in slagorde uittoog, en men ten strijde riep.

²⁰ So David arose early in the morning and left the flock with a keeper and took the supplies and went as Jesse had commanded him. And he came to the circle of the camp while the army was going out in battle array shouting the war cry.

²² David nu liet de vaten van zich, onder de hand van den bewaarder der vaten, en hij liep ter slagorde; en hij kwam en vraagde zijn broederen naar hun welstand.

²² Then David left his baggage in the care of the baggage keeper, and ran to the battle line and entered in order to greet his brothers.

²⁴ Doch alle mannen in Israel, als zij dien man zagen, zo vluchtten zij voor zijn aangezicht, en zij vreesden zeer.

²⁴ When all the men of Israel saw the man, they fled from him and were greatly afraid.

²⁶ Toen zeide David tot de mannen, die bij hem stonden, zeggende: Wat zal men dien man doen, die dezen Filistijn slaat, en den smaad van Israel wendt? Want wie is deze onbesneden Filistijn, dat hij de slagorden van den levenden God zou honen?

²⁶ Then David spoke to the men who were standing by him, saying, “What will be done for the man who kills this Philistine and takes away the reproach from Israel? For who is this uncircumcised Philistine, that he should taunt the armies of the living God?”

²⁸ Als Eliab, zijn grootste broeder, hem tot die mannen hoorde spreken, zo ontstak de toorn van Eliab tegen David, en hij zeide: Waarom zijt gij nu afgekomen, en onder wien hebt gij de weinige schapen in de woestijn gelaten? Ik ken uw vermetelheid, en de boosheid uws harten wel; want gij zijt afgekomen, opdat gij den strijd zaagt.

²⁸ Now Eliab his oldest brother heard when he spoke to the men; and Eliab’s anger burned against David and he said, “Why have you come down? And with whom have you left those few sheep in the wilderness? I know your insolence and the wickedness of your heart; for you have come down in order to see the battle.”

³⁰ En hij wendde zich af van dien naar een anderen toe, en hij zeide achtervolgens dat woord; en het volk gaf hem weder antwoord, achtervolgens de eerste woorden.

³⁰ Then he turned away from him to another and said the same thing; and the people answered the same thing as before.

³² En David zeide tot Saul: Aan geen mens ontvalle het hart, om zijnentwil. Uw knecht zal heengaan en hij zal met dezen Filistijn strijden.

³² David said to Saul, “Let no man’s heart fail on account of him; your servant will go and fight with this Philistine.”

³⁴ Toen zeide David tot Saul: Uw knecht weid de schapen zijns vaders, en er kwam een leeuw en een beer, en nam een schaap van de kudde weg.

³⁴ But David said to Saul, “Your servant was tending his father’s sheep. When a lion or a bear came and took a lamb from the flock,

³⁶ Uw knecht heeft zo den leeuw als den beer geslagen; alzo zal deze onbesneden Filistijn zijn, gelijk een van die, omdat hij de slagorden van den levenden God gehoond heeft.

³⁶ Your servant has killed both the lion and the bear; and this uncircumcised Philistine will be like one of them, since he has taunted the armies of the living God.”

³⁸ En Saul kleedde David met zijn klederen, en zette een koperen helm op zijn hoofd, en kleedde hem met een pantsier.

³⁸ Then Saul clothed David with his garments and put a bronze helmet on his head, and he clothed him with armor.

⁴⁰ En hij nam zijn staf in zijn hand, en hij koos zich vijf gladde stenen uit de beek, en legde ze in de herderstas, die hij had, te weten in den zak, en zijn slinger was in zijn hand; alzo naderde hij tot den Filistijn.

⁴⁰ He took his stick in his hand and chose for himself five smooth stones from the brook, and put them in the shepherd’s bag which he had, even in his pouch, and his sling was in his hand; and he approached the Philistine.

⁴² Toen de Filistijn opzag, en David zag, zo verachtte hij hem; want hij was een jongeling, roodachtig, mitsgaders schoon van aanzien.

⁴² When the Philistine looked and saw David, he disdained him; for he was but a youth, and ruddy, with a handsome appearance.

⁴⁴ Daarna zeide de Filistijn tot David: Kom tot mij, zo zal ik uw vlees aan de vogelen des hemels geven, en aan de dieren des velds.

⁴⁴ The Philistine also said to David, “Come to me, and I will give your flesh to the birds of the sky and the beasts of the field.”

⁴⁶ Te dezen dage zal de HEERE u besluiten in mijn hand, en ik zal u slaan, en ik zal uw hoofd van u wegnemen, en ik zal de dode lichamen van der Filistijnen leger dezen dag aan de vogelen des hemels, en aan de beesten des velds geven; en de ganse aarde zal weten, dat Israel een God heeft.

⁴⁶ This day the Lord will deliver you up into my hands, and I will strike you down and remove your head from you. And I will give the dead bodies of the army of the Philistines this day to the birds of the sky and the wild beasts of the earth, that all the earth may know that there is a God in Israel,

⁴⁸ En het geschiedde, toen de Filistijn zich opmaakte, en heenging, en David tegemoet naderde, zo haastte David, en liep naar de slagorde toe, den Filistijn tegemoet.

⁴⁸ Then it happened when the Philistine rose and came and drew near to meet David, that David ran quickly toward the battle line to meet the Philistine.

⁵⁰ Alzo overweldigde David den Filistijn met een slinger en met een steen; en hij versloeg den Filistijn, en doodde hem; doch David had geen zwaard in de hand.

⁵⁰ Thus David prevailed over the Philistine with a sling and a stone, and he struck the Philistine and killed him; but there was no sword in David’s hand.

⁵² Toen maakten zich de mannen van Israel en van Juda op, en juichten, en vervolgden de Filistijnen, tot daar men komt aan de vallei, en tot aan de poorten van Ekron; en de verwonden der Filistijnen vielen op den weg van Saaraim, en tot aan Gath, en tot aan Ekron.

⁵² The men of Israel and Judah arose and shouted and pursued the Philistines as far as the valley, and to the gates of Ekron. And the slain Philistines lay along the way to Shaaraim, even to Gath and Ekron.

⁵⁴ Daarna nam David het hoofd van den Filistijn, en bracht het naar Jeruzalem; maar zijn wapenen legde hij in zijn tent.

⁵⁴ Then David took the Philistine’s head and brought it to Jerusalem, but he put his weapons in his tent.

⁵⁶ De koning nu zeide: Vraag gij het, wiens zoon deze jongeling is.

⁵⁶ The king said, “You inquire whose son the youth is.”

⁵⁸ En Saul zeide tot hem: Wiens zoon zijt gij, jongeling? En David zeide: Ik ben een zoon van uw knecht Isai, den Bethlehemiet.

⁵⁸ Saul said to him, “Whose son are you, young man?” And David answered, “I am the son of your servant Jesse the Bethlehemite.”