Richteren 16

¹ Simson nu ging heen naar Gaza; en hij zag aldaar een vrouw, die een hoer was; en hij ging tot haar in.

¹ Now Samson went to Gaza and saw a harlot there, and went in to her.

³ Maar Simson lag tot middernacht toe; toen stond hij op ter middernacht, en hij greep de deuren der stadspoort met de beide posten, en nam ze weg met den grendelboom, en legde ze op zijn schouderen, en droeg ze opwaarts op de hoogte des bergs, die in het gezicht van Hebron is.

³ Now Samson lay until midnight, and at midnight he arose and took hold of the doors of the city gate and the two posts and pulled them up along with the bars; then he put them on his shoulders and carried them up to the top of the mountain which is opposite Hebron.

⁵ Toen kwamen de vorsten der Filistijnen tot haar op, en zeiden tot haar: Overreed hem, en zie, waarin zijn grote kracht zij, en waarmede wij hem zouden machtig worden, en hem binden, om hem te plagen; zo zullen wij u geven, een iegelijk, duizend en honderd zilverlingen.

⁵ The lords of the Philistines came up to her and said to her, “Entice him, and see where his great strength lies and how we may overpower him that we may bind him to afflict him. Then we will each give you eleven hundred pieces of silver.”

⁷ En Simson zeide tot haar: Indien zij mij bonden met zeven verse zelen, die niet verdroogd zijn, zo zou ik zwak worden, en wezen als een ander mens.

⁷ Samson said to her, “If they bind me with seven fresh cords that have not been dried, then I will become weak and be like any other man.”

⁹ De achterlage nu zat bij haar in een kamer. Zo zeide zij tot hem: De Filistijnen over u, Simson! Toen verbrak hij de zelen, gelijk als een snoertje van grof vlas verbroken wordt, als het vuur riekt. Alzo werd zijn kracht niet bekend.

⁹ Now she had men lying in wait in an inner room. And she said to him, “The Philistines are upon you, Samson!” But he snapped the cords as a string of tow snaps when it touches fire. So his strength was not discovered.

¹¹ En hij zeide tot haar: Indien zij mij vastbonden met nieuwe touwen, met dewelke geen werk gedaan is, zo zou ik zwak worden, en wezen als een ander mens.

¹¹ He said to her, “If they bind me tightly with new ropes which have not been used, then I will become weak and be like any other man.”

¹³ En Delila zeide tot Simson: Tot hiertoe hebt gij met mij gespot, en leugenen tot mij gesproken; verklaar mij toch nu, waarmede gij zoudt kunnen gebonden worden. En hij zeide tot haar: Indien gij de zeven haarlokken mijns hoofds vlochtet aan een weversboom.

¹³ Then Delilah said to Samson, “Up to now you have deceived me and told me lies; tell me how you may be bound.” And he said to her, “If you weave the seven locks of my hair with the web [and fasten it with a pin, then I will become weak and be like any other man.”

¹⁵ Toen zeide zij tot hem: Hoe zult gij zeggen: Ik heb u lief, daar uw hart niet met mij is? Gij hebt nu driemaal met mij gespot, en mij niet verklaard, waarin uw grote kracht zij.

¹⁵ Then she said to him, “How can you say, ‘I love you,’ when your heart is not with me? You have deceived me these three times and have not told me where your great strength is.”

¹⁷ Zo verklaarde hij haar zijn ganse hart, en zeide tot haar: Er is nooit een scheermes op mijn hoofd gekomen, want ik ben een Nazireer Gods van mijn moeders buik af; indien ik geschoren wierd, zo zou mijn kracht van mij wijken, en ik zou zwak worden, en wezen als alle de mensen.

¹⁷ So he told her all that was in his heart and said to her, “A razor has never come on my head, for I have been a Nazirite to God from my mother’s womb. If I am shaved, then my strength will leave me and I will become weak and be like any other man.”

¹⁹ Toen deed zij hem slapen op haar knieen, en riep een man en liet hem de zeven haarlokken zijns hoofds afscheren, en zij begon hem te plagen; en zijn kracht week van hem.

¹⁹ She made him sleep on her knees, and called for a man and had him shave off the seven locks of his hair. Then she began to afflict him, and his strength left him.

²¹ Toen grepen hem de Filistijnen, en groeven zijn ogen uit; en zij voerden hem af naar Gaza, en bonden hem met twee koperen ketenen, en hij was malende in het gevangenhuis.

²¹ Then the Philistines seized him and gouged out his eyes; and they brought him down to Gaza and bound him with bronze chains, and he was a grinder in the prison.

²³ Toen verzamelden zich de vorsten der Filistijnen, om hun god Dagon een groot offer te offeren, en tot vrolijkheid; en zij zeiden: Onze god heeft onze vijand Simson in onze hand gegeven.

²³ Now the lords of the Philistines assembled to offer a great sacrifice to Dagon their god, and to rejoice, for they said,“Our god has given Samson our enemy into our hands.”

²⁵ En het geschiedde, als hun hart vrolijk was, dat zij zeiden: Roept Simson, dat hij voor ons spele. En zij riepen Simson uit het gevangenhuis; en hij speelde voor hun aangezichten, en zij deden hem staan tussen de pilaren.

²⁵ It so happened when they were in high spirits, that they said, “Call for Samson, that he may amuse us.” So they called for Samson from the prison, and he entertained them. And they made him stand between the pillars.

²⁷ Het huis nu was vol mannen en vrouwen; ook waren daar alle vorsten der Filistijnen; en op het dak waren omtrent drie duizend mannen en vrouwen, die toezagen, als Simson speelde.

²⁷ Now the house was full of men and women, and all the lords of the Philistines were there. And about 3,000 men and women were on the roof looking on while Samson was amusing them.

²⁹ En Simson vatte de twee middelste pilaren, op dewelke het huis was gevestigd, en waarop het steunde, de enen met zijn rechterhand, en den anderen met zijn linkerhand;

²⁹ Samson grasped the two middle pillars on which the house rested, and braced himself against them, the one with his right hand and the other with his left.

³¹ Toen kwamen zijn broeders af, en het ganse huis zijns vaders, en namen hem op, en brachten hem opwaarts, en begroeven hem tussen Zora en tussen Esthaol, in het graf van zijn vader Manoach; hij nu had Israel gericht twintig jaren.

³¹ Then his brothers and all his father’s household came down, took him, brought him up and buried him between Zorah and Eshtaol in the tomb of Manoah his father. Thus he had judged Israel twenty years.