1 Si Joas ay may pitong taon nang magpasimulang maghari; at siya'y nagharing apat na pung taon sa Jerusalem: at ang pangalan ng kaniyang ina ay Sibia na taga Beer-seba.
1 Joash was seven years old when he became king, and he reigned forty years in Jerusalem; and his mother’s name was Zibiah from Beersheba.
5 At kaniyang pinisan ang mga saserdote at ang mga Levita, at sinabi sa kanila, Magsilabas kayo hanggang sa mga bayan ng Juda, at magtipon kayo sa buong Israel ng salapi upang husayin ang bahay ng inyong Dios sa taontaon, at sikapin ninyo na inyong madaliin ang bagay. Gayon ma'y hindi minadali ng mga Levita.
5 He gathered the priests and Levites and said to them, “Go out to the cities of Judah and collect money from all Israel to repair the house of your God annually, and you shall do the matter quickly.” But the Levites did not act quickly.
6 At ipinatawag ng hari si Joiada na pinuno, at sinabi sa kaniya, Bakit hindi mo ipinadala sa mga Levita ang buwis na iniutos ni Moises, na lingkod ng Panginoon, at ng kapisanan ng Israel, mula sa Juda, at mula sa Jerusalem, na ukol sa tabernakulo ng patotoo?
6 So the king summoned Jehoiada the chief priest and said to him, “Why have you not required the Levites to bring in from Judah and from Jerusalem the levy fixed by Moses the servant of the Lord on the congregation of Israel for the tent of the testimony?”
7 Sapagka't giniba ng mga anak ni Athalia, niyaong masamang babae, ang bahay ng Dios, at kanila namang ginugol sa mga Baal ang lahat na itinalagang bagay sa bahay ng Panginoon.
7 For the sons of the wicked Athaliah had broken into the house of God and even used the holy things of the house of the Lord for the Baals.
11 At nagkagayon, nang dalhin ang kaban sa kawanihan ng hari, sa pamamagitan ng kamay ng mga Levita, at nang kanilang makita na maraming salapi, na ang kalihim ng hari at ang pinuno ng pangulong saserdote ay naparoon at inalisan ng laman ang kaban, at kinuha, at dinala uli sa dakong kinaroroonan. Ganito ang kanilang ginawa araw-araw, at nagtipon ng salapi na sagana.
11 It came about whenever the chest was brought in to the king’s officer by the Levites, and when they saw that there was much money, then the king’s scribe and the chief priest’s officer would come, empty the chest, take it, and return it to its place. Thus they did daily and collected much money.
12 At ibinigay ng hari at ni Joiada sa gumagawa ng gawaing paglilingkod sa bahay ng Panginoon; at sila'y nagsiupa ng mga kantero at ng mga anluwagi upang husayin ang bahay ng Panginoon, at ng nagsisigawa naman sa bakal at tanso upang husayin ang bahay ng Panginoon.
12 The king and Jehoiada gave it to those who did the work of the service of the house of the Lord; and they hired masons and carpenters to restore the house of the Lord, and also workers in iron and bronze to repair the house of the Lord.
13 Sa gayo'y nagsigawa ang mga manggagawa, at ang gawa ay nayari sa pamamagitan nila, at kanilang itinayo ang bahay ng Dios sa kaniyang kalagayan, at pinatibay.
13 So the workmen labored, and the repair work progressed in their hands, and they restored the house of God according to its specifications and strengthened it.
14 At nang kanilang matapos, kanilang dinala ang labis ng salapi sa harap ng hari at ni Joiada, na siyang mga ipinagpagawa ng mga sisidlan sa bahay ng Panginoon, sa makatuwid baga'y mga sisidlan upang ipangasiwa, at upang ipaghandog ng hain, at mga sandok, at mga sisidlang ginto, at pilak. At sila'y nangaghandog na palagi ng mga handog na susunugin sa bahay ng Panginoon sa lahat ng mga kaarawan ni Joiada.
14 When they had finished, they brought the rest of the money before the king and Jehoiada; and it was made into utensils for the house of the Lord, utensils for the service and the burnt offering, and pans and utensils of gold and silver. And they offered burnt offerings in the house of the Lord continually all the days of Jehoiada.
18 At kanilang pinabayaan ang bahay ng Panginoon, ng Dios ng kanilang mga magulang, at nangaglingkod sa mga Asera at sa mga dios-diosan: at ang pag-iinit ay dumating sa Juda at sa Jerusalem dahil sa kanilang salang ito.
18 They abandoned the house of the Lord, the God of their fathers, and served the Asherim and the idols; so wrath came upon Judah and Jerusalem for this their guilt.
20 At ang Espiritu ng Dios ay dumating kay Zacharias na anak ni Joiada na saserdote; at siya'y tumayong mataas kay sa bayan, at nagsabi sa kanila, Ganito ang sabi ng Dios, Bakit kayo'y nagsisisalangsang sa mga utos ng Panginoon, na anopa't kayo'y huwag magsiginhawa? sapagka't inyong pinabayaan ang Panginoon, kaniya namang pinabayaan kayo.
20 Then the Spirit of God came on Zechariah the son of Jehoiada the priest; and he stood above the people and said to them, “Thus God has said, ‘Why do you transgress the commandments of the Lord and do not prosper? Because you have forsaken the Lord, He has also forsaken you.’”
22 Sa ganito ay hindi inalaala ni Joas na hari ang kagandahang loob na ginawa ni Joiada na kaniyang ama sa kaniya, kundi pinatay ang kaniyang anak. At nang siya'y mamatay, kaniyang sinabi, Masdan ng Panginoon, at pakialaman.
22 Thus Joash the king did not remember the kindness which his father Jehoiada had shown him, but he murdered his son. And as he died he said, “May the Lord see and avenge!”
23 At nangyari, sa katapusan ng taon, na ang hukbo ng mga taga Siria ay umahon laban sa kaniya: at sila'y nagsiparoon sa Juda at sa Jerusalem, at nilipol ang lahat na prinsipe ng bayan mula sa gitna ng bayan, at ipinadala ang buong samsam sa kanila sa hari sa Damasco.
23 Now it happened at the turn of the year that the army of the Arameans came up against him; and they came to Judah and Jerusalem, destroyed all the officials of the people from among the people, and sent all their spoil to the king of Damascus.
24 Sapagka't ang hukbo ng mga taga Siria ay naparoong may munting pangkat ng mga lalake; at ibinigay ng Panginoon ang isang totoong malaking hukbo sa kanilang kamay sapagka't kanilang pinabayaan ang Panginoon, ang Dios ng kanilang mga magulang. Sa gayo'y nilapatan nila ng kahatulan si Joas.
24 Indeed the army of the Arameans came with a small number of men; yet the Lord delivered a very great army into their hands, because they had forsaken the Lord, the God of their fathers. Thus they executed judgment on Joash.
25 At nang kanilang lisanin siya, (sapagka't iniwan nila siya sa maraming mga sakit,) ang kaniyang sariling mga lingkod ay nagsipagbanta laban sa kaniya dahil sa dugo ng mga anak ni Joiada na saserdote, at pinatay siya sa kaniyang higaan, at siya'y namatay: at inilibing nila siya sa bayan ni David, nguni't hindi inilibing nila siya sa mga libingan ng mga hari.
25 When they had departed from him (for they left him very sick), his own servants conspired against him because of the blood of the son of Jehoiada the priest, and murdered him on his bed. So he died, and they buried him in the city of David, but they did not bury him in the tombs of the kings.
27 Tungkol nga sa kaniyang mga anak, at sa kalakhan ng mga pasang ipinasan sa kaniya, at sa pagtatayong muli ng bahay ng Dios, narito, nakasulat sa kasaysayan ng aklat ng mga hari. At si Amasias na kaniyang anak ay naghari na kahalili niya.
27 As to his sons and the many oracles against him and the rebuilding of the house of God, behold, they are written in the treatise of the Book of the Kings. Then Amaziah his son became king in his place.
n/a
New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org