2 En Elia zeide tot Elisa: Blijf toch hier, want de HEERE heeft mij naar Beth-El gezonden. Maar Elisa zeide: Zo waarachtig als de HEERE leeft en uw ziel leeft ik zal u niet verlaten! Alzo gingen zij af naar Beth-El.
2 Elijah said to Elisha, “Stay here please, for the Lord has sent me as far as Bethel.” But Elisha said, “As the Lord lives and as you yourself live, I will not leave you.” So they went down to Bethel.
3 Toen gingen de zonen der profeten, die te Beth-El waren, tot Elisa uit, en zeiden tot hem: Weet gij, dat de HEERE heden uw heer van uw hoofd wegnemen zal? En hij zeide: Ik weet het ook wel, zwijgt gij stil.
3 Then the sons of the prophets who were at Bethel came out to Elisha and said to him, “Do you know that the Lord will take away your master from over you today?” And he said, “Yes, I know; be still.”
4 En Elia zeide tot hem: Elisa, blijf toch hier, want de HEERE heeft mij naar Jericho gezonden. Maar hij zeide: Zo waarachtig als de HEERE leeft en uw ziel leeft, ik zal u niet verlaten! Alzo kwamen zij te Jericho.
4 Elijah said to him, “Elisha, please stay here, for the Lord has sent me to Jericho.” But he said, “As the Lord lives, and as you yourself live, I will not leave you.” So they came to Jericho.
5 Toen traden de zonen der profeten, die te Jericho waren, naar Elisa toe, en zeiden tot hem: Weet gij, dat de HEERE heden uw heer van uw hoofd wegnemen zal? En hij zeide: Ik weet het ook wel, zwijgt gij stil.
5 The sons of the prophets who were at Jericho approached Elisha and said to him, “Do you know that the Lord will take away your master from over you today?” And he answered, “Yes, I know; be still.”
6 En Elia zeide tot hem: Blijf toch hier, want de HEERE heeft mij naar de Jordaan gezonden. Maar hij zeide: Zo waarachtig als de HEERE leeft en uw ziel leeft, ik zal u niet verlaten! En zij beiden gingen henen.
6 Then Elijah said to him, “Please stay here, for the Lord has sent me to the Jordan.” And he said, “As the Lord lives, and as you yourself live, I will not leave you.” So the two of them went on.
8 Toen nam Elia zijn mantel, en wond hem samen, en sloeg het water, en het werd herwaarts en derwaarts verdeeld; en zij beiden gingen er door op het droge.
8 Elijah took his mantle and folded it together and struck the waters, and they were divided here and there, so that the two of them crossed over on dry ground.
9 Het geschiedde nu, als zij overgekomen waren, dat Elia zeide tot Elisa: Begeer wat ik u doen zal, eer ik van bij u weggenomen worde. En Elisa zeide: Dat toch twee delen van uw geest op mij zijn!
9 When they had crossed over, Elijah said to Elisha, “Ask what I shall do for you before I am taken from you.” And Elisha said, “Please, let a double portion of your spirit be upon me.”
10 En hij zeide: Gij hebt een harde zaak begeerd; indien gij mij zult zien, als ik van bij u weggenomen worde, het zal u alzo geschieden; doch zo niet, het zal niet geschieden.
10 He said, “You have asked a hard thing. Nevertheless, if you see me when I am taken from you, it shall be so for you; but if not, it shall not be so.”
11 En het gebeurde, als zij voortgingen, gaande en sprekende, ziet, zo was er een vurige wagen met vurige paarden, die tussen hen beiden scheiding maakten. Alzo voer Elia met een onweder ten hemel.
11 As they were going along and talking, behold, there appeared a chariot of fire and horses of fire which separated the two of them. And Elijah went up by a whirlwind to heaven.
12 En Elisa zag het, en hij riep: Mijn vader, mijn vader, wagen Israels en zijn ruiteren! En hij zag hem niet meer; en hij vatte zijn klederen en scheurde ze in twee stukken.
12 Elisha saw it and cried out, “My father, my father, the chariots of Israel and its horsemen!” And he saw Elijah no more. Then he took hold of his own clothes and tore them in two pieces.
14 En hij nam den mantel van Elia, die van hem afgevallen was, en sloeg het water, en zeide: Waar is de HEERE, de God van Elia? Ja, Dezelve? En hij sloeg het water, en het werd herwaarts en derwaarts verdeeld, en Elisa ging er door.
14 He took the mantle of Elijah that fell from him and struck the waters and said, “Where is the Lord, the God of Elijah?” And when he also had struck the waters, they were divided here and there; and Elisha crossed over.
15 Als nu de kinderen der profeten, die tegenover te Jericho waren, hem zagen, zo zeiden zij: De geest van Elia rust op Elisa; en zij kwamen hem tegemoet, en bogen zich voor hem neder ter aarde.
15 Now when the sons of the prophets who were at Jericho opposite him saw him, they said, “The spirit of Elijah rests on Elisha.” And they came to meet him and bowed themselves to the ground before him.
16 En zij zeiden tot hem: Zie nu, er zijn bij uw knechten vijftig dappere mannen; laat hen toch heengaan, en uw heer zoeken, of niet misschien de Geest des HEEREN hem opgenomen, en op een der bergen, of in een der dalen hem geworpen heeft. Doch hij zeide: Zendt niet.
16 They said to him, “Behold now, there are with your servants fifty strong men, please let them go and search for your master; perhaps the Spirit of the Lord has taken him up and cast him on some mountain or into some valley.” And he said, “You shall not send.”
19 En de mannen der stad zeiden tot Elisa: Zie toch, de woning dezer stad is goed, gelijk als mijn heer ziet; maar het water is kwaad, en het land onvruchtbaar.
19 Then the men of the city said to Elisha, “Behold now, the situation of this city is pleasant, as my lord sees; but the water is bad and the land is unfruitful.”
21 Toen ging hij uit tot de waterwel, en wierp het zout daarin, en zeide: Zo zegt de HEERE: Ik heb dit water gezond gemaakt, er zal geen dood noch onvruchtbaarheid meer van worden.
21 He went out to the spring of water and threw salt in it and said, “Thus says the Lord, ‘I have purified these waters; there shall not be from there death or unfruitfulness any longer.’”
23 En hij ging van daar op naar Beth-El. Als hij nu den weg opging, zo kwamen kleine jongens uit de stad; die bespotten hem, en zeiden tot hem: Kaalkop, ga op, kaalkop, ga op!
23 Then he went up from there to Bethel; and as he was going up by the way, young lads came out from the city and mocked him and said to him, “Go up, you baldhead; go up, you baldhead!”
24 En hij keerde zich achterom, en hij zag ze, en vloekte hen, in den Naam des HEEREN. Toen kwamen twee beren uit het woud, en verscheurden van dezelve twee en veertig kinderen.
24 When he looked behind him and saw them, he cursed them in the name of the Lord. Then two female bears came out of the woods and tore up forty-two lads of their number.
Public domain
New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org