Genesis 21

² En Sara werd bevrucht, en baarde Abraham een zoon in zijn ouderdom, ter gezetter tijd, dien hem God gezegd had.

² So Sarah conceived and bore a son to Abraham in his old age, at the appointed time of which God had spoken to him.

⁴ En Abraham besneed zijn zoon Izak, zijnde acht dagen oud, gelijk als hem God geboden had.

⁴ Then Abraham circumcised his son Isaac when he was eight days old, as God had commanded him.

⁶ En Sara zeide: God heeft mij een lachen gemaakt; al die het hoort, zal met mij lachen.

⁶ Sarah said, “God has made laughter for me; everyone who hears will laugh with me.”

⁸ En het kind werd groot, en werd gespeend; toen maakte Abraham een groten maaltijd op den dag, als Izak gespeend werd.

⁸ The child grew and was weaned, and Abraham made a great feast on the day that Isaac was weaned.

¹⁰ En zij zeide tot Abraham: Drijf deze dienstmaagd en haar zoon uit; want de zoon dezer dienstmaagd zal met mijn zoon, met Izak, niet erven.

¹⁰ Therefore she said to Abraham, “Drive out this maid and her son, for the son of this maid shall not be an heir with my son Isaac.”

¹² Maar God zeide tot Abraham: Laat het niet kwaad zijn in uw ogen, over den jongen, en over uw dienstmaagd; al wat Sara tot u zal zeggen, hoor naar haar stem; want in Izak zal uw zaad genoemd worden.

¹² But God said to Abraham, “Do not be distressed because of the lad and your maid; whatever Sarah tells you, listen to her, for through Isaac your descendants shall be named.

¹⁴ Toen stond Abraham des morgens vroeg op, en nam brood, en een fles water, en gaf ze aan Hagar, die leggende op haar schouder; ook gaf hij haar het kind, en zond haar weg. En zij ging voort, en dwaalde in de woestijn Ber-seba.

¹⁴ So Abraham rose early in the morning and took bread and a skin of water and gave them to Hagar, putting them on her shoulder, and gave her the boy, and sent her away. And she departed and wandered about in the wilderness of Beersheba.

¹⁶ En zij ging en zette zich tegenover, afgaande zo verre, als die met de boog schieten; want zij zeide: Dat ik het kind niet zie sterven; en zij zat tegenover, en hief haar stem op, en weende.

¹⁶ Then she went and sat down opposite him, about a bowshot away, for she said, “Do not let me see the boy die.” And she sat opposite him, and lifted up her voice and wept.

¹⁸ Sta op, hef den jongen op, en houd hem vast met uwe hand; want Ik zal hem tot een groot volk stellen.

¹⁸ Arise, lift up the lad, and hold him by the hand, for I will make a great nation of him.”

²⁰ En God was met den jongen; en hij werd groot, en hij woonde in de woestijn, en werd een boogschutter.

²⁰ God was with the lad, and he grew; and he lived in the wilderness and became an archer.

²² Voorts geschiedde het ter zelfder tijd, dat Abimelech, mitsgaders Pichol, zijn krijgsoverste, tot Abraham sprak, zeggende: God is met u in alles, wat gij doet.

²² Now it came about at that time that Abimelech and Phicol, the commander of his army, spoke to Abraham, saying, “God is with you in all that you do;

²⁴ En Abraham zeide: Ik zal zweren.

²⁴ Abraham said, “I swear it.”

²⁶ Toen zeide Abimelech: Ik heb niet geweten, wie dit stuk gedaan heeft; en ook hebt gij het mij niet aangezegd, en ik heb er ook niet van gehoord, dan heden.

²⁶ And Abimelech said, “I do not know who has done this thing; you did not tell me, nor did I hear of it until today.”

²⁸ Doch Abraham stelde zeven ooilammeren der kudde bijzonder.

²⁸ Then Abraham set seven ewe lambs of the flock by themselves.

³⁰ En hij zeide: Dat gij de zeven ooilammeren van mijn hand nemen zult, opdat het mij tot een getuigenis zij, dat ik dezen put gegraven heb.

³⁰ He said, “You shall take these seven ewe lambs from my hand so that it may be a witness to me, that I dug this well.”

³² Alzo maakten zij een verbond te Ber-seba. Daarna stond Abimelech op, en Pichol, zijn krijgsoverste, en zij keerden wederom naar het land der Filistijnen.

³² So they made a covenant at Beersheba; and Abimelech and Phicol, the commander of his army, arose and returned to the land of the Philistines.

³⁴ En Abraham woonde als vreemdeling vele dagen in het land der Filistijnen.

³⁴ And Abraham sojourned in the land of the Philistines for many days.