Genesis 27

¹ En het geschiedde, als Izak oud geworden was, en zijn ogen donker geworden waren, en hij niet zien kon; toen riep hij Ezau, zijn grootsten zoon, en zeide tot hem: Mijn zoon! En hij zeide tot hem: Zie, hier ben ik!

¹ Now it came about, when Isaac was old and his eyes were too dim to see, that he called his older son Esau and said to him, “My son.” And he said to him, “Here I am.”

³ Nu dan, neem toch uw gereedschap, uw pijlkoker en uw boog, en ga uit in het veld, en jaag mij een wildbraad;

³ Now then, please take your gear, your quiver and your bow, and go out to the field and hunt game for me;

⁵ Rebekka nu hoorde toe, als Izak tot zijn zoon Ezau sprak; en Ezau ging in het veld, om een wildbraad te jagen, dat hij het inbracht.

⁵ Rebekah was listening while Isaac spoke to his son Esau. So when Esau went to the field to hunt for game to bring home,

⁷ Breng mij een wildbraad, en maak mij smakelijke spijzen toe, dat ik ete; en ik zal u zegenen voor het aangezicht des HEEREN, voor mijn dood.

⁷ ‘Bring me some game and prepare a savory dish for me, that I may eat, and bless you in the presence of the Lord before my death.’

⁹ Ga nu heen tot de kudde, en haal mij van daar twee goede geitenbokjes; en ik zal die voor uw vader maken tot smakelijke spijzen, gelijk als hij gaarne heeft.

⁹ Go now to the flock and bring me two choice young goats from there, that I may prepare them as a savory dish for your father, such as he loves.

¹¹ Toen zeide Jakob tot Rebekka, zijn moeder: Zie, mijn broeder Ezau is een harig man, en ik ben een glad man.

¹¹ Jacob answered his mother Rebekah, “Behold, Esau my brother is a hairy man and I am a smooth man.

¹³ En zijn moeder zeide tot hem: Uw vloek zij op mij, mijn zoon! hoor alleen naar mijn stem, en ga, haal ze mij.

¹³ But his mother said to him, “Your curse be on me, my son; only obey my voice, and go, get them for me.”

¹⁵ Daarna nam Rebekka de kostelijke klederen van Ezau, haar grootsten zoon, die zij bij zich in huis had, en zij trok ze Jakob, haar kleinsten zoon, aan.

¹⁵ Then Rebekah took the best garments of Esau her elder son, which were with her in the house, and put them on Jacob her younger son.

¹⁷ En zij gaf de smakelijke spijzen, en het brood, welke zij toegemaakt had, in de hand van Jakob, haar zoon.

¹⁷ She also gave the savory food and the bread, which she had made, to her son Jacob.

¹⁹ En Jakob zeide tot zijn vader: Ik ben Ezau uw eerstgeborene; ik heb gedaan, gelijk als gij tot mij gesproken hadt; sta toch op, zit, en eet van mijn wildbraad, opdat uw ziel mij zegene.

¹⁹ Jacob said to his father, “I am Esau your firstborn; I have done as you told me. Get up, please, sit and eat of my game, that you may bless me.”

²¹ En Izak zeide tot Jakob: Nader toch, dat ik u betaste, mijn zoon! of gij mijn zoon Ezau zelf zijt, of niet.

²¹ Then Isaac said to Jacob, “Please come close, that I may feel you, my son, whether you are really my son Esau or not.”

²³ Doch hij kende hem niet, omdat zijn handen harig waren, gelijk zijns broeders Ezau's handen; en hij zegende hem.

²³ He did not recognize him, because his hands were hairy like his brother Esau’s hands; so he blessed him.

²⁵ Toen zeide hij: Stel het nabij mij, dat ik van het wildbraad mijns zoons ete, opdat mijn ziel u zegene. En hij stelde het nabij hem, en hij at; hij bracht hem ook wijn, en hij dronk.

²⁵ So he said, “Bring it to me, and I will eat of my son’s game, that I may bless you.” And he brought it to him, and he ate; he also brought him wine and he drank.

²⁷ En hij kwam bij, en hij kuste hem; toen rook hij de reuk zijner klederen, en zegende hem; en hij zeide: Zie, de reuk mijns zoons is als de reuk des velds, hetwelk de HEERE gezegend heeft.

²⁷ So he came close and kissed him; and when he smelled the smell of his garments, he blessed him and said,“See, the smell of my sonIs like the smell of a field which the Lord has blessed;

²⁹ Volken zullen u dienen, en natien zullen zich voor u nederbuigen; wees heer over uw broederen, en de zonen uwer moeder zullen zich voor u nederbuigen! Vervloekt moet hij zijn, wie u vervloekt; en wie u zegent, zij gezegend!

²⁹ May peoples serve you,And nations bow down to you;Be master of your brothers,And may your mother’s sons bow down to you.Cursed be those who curse you,And blessed be those who bless you.”

³¹ Hij nu maakte smakelijke spijzen toe, en bracht die tot zijn vader; en hij zeide tot zijn vader: Mijn vader sta op en ete van het wildbraad zijns zoons, opdat uw ziel mij zegene.

³¹ Then he also made savory food, and brought it to his father; and he said to his father, “Let my father arise and eat of his son’s game, that you may bless me.”

³³ Toen verschrikte Izak met zeer grote verschrikking, gans zeer, en zeide: Wie is hij dan, die het wildbraad gejaagd en tot mij gebracht heeft? en ik heb van alles gegeten, eer gij kwaamt, en heb hem gezegend; ook zal hij gezegend wezen.

³³ Then Isaac trembled violently, and said, “Who was he then that hunted game and brought it to me, so that I ate of all of it before you came, and blessed him? Yes, and he shall be blessed.”

³⁵ En hij zeide: Uw broeder is gekomen met bedrog, en heeft uw zegen weggenomen.

³⁵ And he said, “Your brother came deceitfully and has taken away your blessing.”

³⁷ Toen antwoordde Izak, en zeide tot Ezau: Zie, ik heb hem tot een heer over u gezet, en al zijn broeders heb ik hem tot knechten gegeven; en ik heb hem met koorn en most ondersteund; wat zal ik u dan nu doen, mijn zoon?

³⁷ But Isaac replied to Esau, “Behold, I have made him your master, and all his relatives I have given to him as servants; and with grain and new wine I have sustained him. Now as for you then, what can I do, my son?”

³⁹ Toen antwoordde zijn vader Izak en zeide tot hem: Zie, de vettigheden der aarde zullen uw woningen zijn, en van den dauw des hemels van boven af zult gij gezegend zijn.

³⁹ Then Isaac his father answered and said to him,“Behold, away from the fertility of the earth shall be your dwelling,And away from the dew of heaven from above.

⁴¹ En Ezau haatte Jakob om dien zegen, waarmede zijn vader hem gezegend had; en Ezau zeide in zijn hart: De dagen van den rouw mijns vaders naderen, en ik zal mijn broeder Jakob doden.

⁴¹ So Esau bore a grudge against Jacob because of the blessing with which his father had blessed him; and Esau said to himself, “The days of mourning for my father are near; then I will kill my brother Jacob.”

⁴³ Nu dan, mijn zoon! hoor naar mijn stem, en maak u op, vlied gij naar Haran, tot Laban, mijn broeder.

⁴³ Now therefore, my son, obey my voice, and arise, flee to Haran, to my brother Laban!

⁴⁵ Totdat de toorn uws broeders van u afkere, en hij vergeten hebbe, hetgeen gij hem gedaan hebt; dan zal ik zenden, en u van daar nemen; waarom zoude ik ook van u beiden beroofd worden op een dag?

⁴⁵ until your brother’s anger against you subsides and he forgets what you did to him. Then I will send and get you from there. Why should I be bereaved of you both in one day?”