'Belacht' in de Bijbel

Hij belacht het gewoel der stad; het menigerlei getier des drijvers hoort hij niet.

Als het tijd is, verheft zij zich in de hoogte; zij belacht het paard en zijn rijder.

Het belacht de vreze, en wordt niet ontsteld, en keert niet wederom vanwege het zwaard.

De werpstenen worden van hem geacht als stoppelen, en hij belacht de drilling der lans.

De Heere belacht hem, want Hij ziet, dat zijn dag komt.