'Droefheid' in de Bijbel

In zijn hals herbergt de sterkte; voor hem springt zelfs de droefheid van vreugde op.

De spreuken van Salomo. Een wijs zoon verblijdt den vader; maar een zot zoon is zijner moeder droefheid.

Het hart kent zijn eigen bittere droefheid; en een vreemde zal zich met deszelfs blijdschap niet vermengen.

Het hart zal ook in het lachen smart hebben; en het laatste van die blijdschap is droefheid.

Wie een zot genereert, die zal hem tot droefheid zijn; en de vader des dwazen zal zich niet verblijden.

Een zotte zoon is een verdriet voor zijn vader, en bittere droefheid voor degene, die hem gebaard heeft.

Het treuren is beter dan het lachen; want door de droefheid des aangezichts wordt het hart gebeterd.

Evenwel zal Ik Ariel beangstigen, en er zal treuring en droefheid wezen, en die stad zal Mij gelijk Ariel zijn.