1 At nangyari, nang matatag ang kaharian ni Roboam at siya'y malakas, na kaniyang iniwan ang kautusan ng Panginoon, at ang buong Israel ay kasama niya.

1 When the kingdom of Rehoboam was established and strong, he and all Israel with him forsook the law of the Lord.

2 At nangyari nang ikalimang taon ng haring Roboam, na si Sisac na hari sa Egipto ay umahon laban sa Jerusalem, sapagka't sila'y nagsisalangsang laban sa Panginoon,

2 And it came about in King Rehoboam’s fifth year, because they had been unfaithful to the Lord, that Shishak king of Egypt came up against Jerusalem

3 Na may isang libo at dalawang daang karo, at anim na pung libong mangangabayo. At ang bayan ay walang bilang na naparoong kasama niya mula sa Egipto; ang mga Lubim, ang mga Sukim, at ang mga taga Etiopia.

3 with 1,200 chariots and 60,000 horsemen. And the people who came with him from Egypt were without number: the Lubim, the Sukkiim and the Ethiopians.

4 At sinupok niya ang mga bayang nakukutaan na nauukol sa Juda, at naparoon sa Jerusalem.

4 He captured the fortified cities of Judah and came as far as Jerusalem.

5 Si Semeias nga na propeta ay naparoon kay Roboam, at sa mga prinsipe ng Juda, na pagpipisan sa Jerusalem dahil kay Sisac, at nagsabi sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoon, Inyo akong pinabayaan, kaya't iniwan ko naman kayo sa kamay ni Sisac.

5 Then Shemaiah the prophet came to Rehoboam and the princes of Judah who had gathered at Jerusalem because of Shishak, and he said to them, “Thus says the Lord, ‘You have forsaken Me, so I also have forsaken you to Shishak.’”

6 Nang magkagayo'y ang mga prinsipe ng Israel at ang hari ay nagpakababa; at kanilang sinabi, Ang Panginoon ay matuwid.

6 So the princes of Israel and the king humbled themselves and said, “The Lord is righteous.”

7 At nang makita ng Panginoon na sila'y nangagpakumbaba, ang salita ng Panginoon ay dumating kay Semeias, na sinasabi, Sila'y nangagpakumbaba; hindi ko gigibain sila: kundi aking bibigyan sila ng kaunting pagliligtas, at ang aking galit ay hindi mabubugso sa Jerusalem sa pamamagitan ng kamay ni Sisac.

7 When the Lord saw that they humbled themselves, the word of the Lord came to Shemaiah, saying, “They have humbled themselves so I will not destroy them, but I will grant them some measure of deliverance, and My wrath shall not be poured out on Jerusalem by means of Shishak.

8 Gayon ma'y sila'y magiging kaniyang alipin; upang kanilang makilala ang paglilingkod sa akin, at ang paglilingkod sa mga kaharian ng mga lupain.

8 But they will become his slaves so that they may learn the difference between My service and the service of the kingdoms of the countries.”

9 Sa gayo'y umahon si Sisac na hari sa Egipto laban sa Jerusalem, at dinala ang mga kayamanan ng bahay ng Panginoon, at mga kayamanan ng bahay ng hari; kaniyang kinuhang lahat: kaniyang kinuha pati ng mga kalasag na ginto na ginawa ni Salomon.

9 So Shishak king of Egypt came up against Jerusalem, and took the treasures of the house of the Lord and the treasures of the king’s palace. He took everything; he even took the golden shields which Solomon had made.

10 At ang haring Roboam ay gumawa ng mga kalasag na tanso na kahalili ng mga yaon, at ipinagkatiwala sa mga kamay ng mga punong kawal ng bantay, na nagsisipagingat ng pintuan ng bahay ng hari.

10 Then King Rehoboam made shields of bronze in their place and committed them to the care of the commanders of the guard who guarded the door of the king’s house.

11 At nangyari, na kung gaanong kadalas pumapasok ang hari sa bahay ng Panginoon, ang bantay ay naparoroon at dinadala ang mga yaon, at ibinabalik sa silid ng bantay.

11 As often as the king entered the house of the Lord, the guards came and carried them and then brought them back into the guards’ room.

12 At nang siya'y magpakumbaba, ang galit ng Panginoon ay nahiwalay sa kaniya, na anopa't siya'y hindi lubos na pinatay: at bukod dito'y may nasumpungan sa Juda na mga mabuting bagay.

12 And when he humbled himself, the anger of the Lord turned away from him, so as not to destroy him completely; and also conditions were good in Judah.

13 Sa gayo'y ang haring Roboam ay nagpakalakas sa Jerusalem at naghari: sapagka't si Roboam ay may apat na pu't isang taon nang siya'y magpasimulang maghari, at siya'y nagharing labing pitong taon sa Jerusalem, na bayang pinili ng Panginoon sa lahat na lipi ng Israel, upang ilagay ang kaniyang pangalan doon: at ang pangalan ng kaniyang ina ay Naama na Ammonita.

13 So King Rehoboam strengthened himself in Jerusalem and reigned. Now Rehoboam was forty-one years old when he began to reign, and he reigned seventeen years in Jerusalem, the city which the Lord had chosen from all the tribes of Israel, to put His name there. And his mother’s name was Naamah the Ammonitess.

14 At siya'y gumawa ng masama, sapagka't hindi niya inilagak ang kaniyang puso na hanapin ang Panginoon.

14 He did evil because he did not set his heart to seek the Lord.

15 Ang mga gawa nga ni Roboam, na una at huli, di ba nangasusulat sa kasaysayan ni Semeias na propeta at ni Iddo na tagakita, ayon sa ayos ng mga talaan ng lahi? At nagkaroong palagi ng mga digmaan si Roboam at si Jeroboam.

15 Now the acts of Rehoboam, from first to last, are they not written in the records of Shemaiah the prophet and of Iddo the seer, according to genealogical enrollment? And there were wars between Rehoboam and Jeroboam continually.

16 At si Roboam ay natulog na kasama ng kaniyang mga magulang at nalibing sa bayan ni David: at si Abias na kaniyang anak ay naghari na kahalili niya.

16 And Rehoboam slept with his fathers and was buried in the city of David; and his son Abijah became king in his place.

n/a

New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org