1 Si Josias ay may walong taong gulang nang siya'y magpasimulang maghari; at siya'y nagharing tatlong pu't isang taon sa Jerusalem.

1 Josiah was eight years old when he became king, and he reigned thirty-one years in Jerusalem.

2 At siya'y gumawa ng matuwid sa harap ng mga mata ng Panginoon, at lumakad ng mga lakad ni David na kaniyang magulang, at hindi lumiko sa kanan o sa kaliwa.

2 He did right in the sight of the Lord, and walked in the ways of his father David and did not turn aside to the right or to the left.

3 Sapagka't sa ikawalong taon ng kaniyang paghahari, samantalang siya'y bata pa, kaniyang pinasimulang hinanap ang Dios ni David na kaniyang magulang: at sa ikalabing dalawang taon ay kaniyang pinasimulang nilinis ang Juda at Jerusalem na inalis ang mga mataas na dako, at ang mga Asera, at ang mga larawang inanyuan, at ang mga larawang binubo.

3 For in the eighth year of his reign while he was still a youth, he began to seek the God of his father David; and in the twelfth year he began to purge Judah and Jerusalem of the high places, the Asherim, the carved images and the molten images.

4 At kanilang ibinagsak ang mga dambana ng mga Baal sa kaniyang harapan; at ang mga larawang araw na nasa ibabaw nila, ay kaniyang ibinagsak; at ang mga Asera, at ang mga larawang inanyuan, at ang mga larawang binubo, ay kaniyang pinagputolputol, at dinurog, at isinabog sa mga libingan ng nangaghain sa kanila.

4 They tore down the altars of the Baals in his presence, and the incense altars that were high above them he chopped down; also the Asherim, the carved images and the molten images he broke in pieces and ground to powder and scattered it on the graves of those who had sacrificed to them.

5 At sinunog niya ang mga buto ng mga saserdote sa kanilang mga dambana, at nilinis ang Juda at ang Jerusalem.

5 Then he burned the bones of the priests on their altars and purged Judah and Jerusalem.

6 At gayon ang ginawa niya sa mga bayan ng Manases at Ephraim at Simeon, hanggang sa Nephtali, sa kanilang mga guho sa palibot.

6 In the cities of Manasseh, Ephraim, Simeon, even as far as Naphtali, in their surrounding ruins,

7 At kaniyang ibinagsak ang mga dambana at pinukpok ang mga Asera at ang mga larawang inanyuan ay dinurog, at pinagputolputol ang lahat na larawang araw sa buong lupain ng Israel, at nagbalik sa Jerusalem.

7 he also tore down the altars and beat the Asherim and the carved images into powder, and chopped down all the incense altars throughout the land of Israel. Then he returned to Jerusalem.

8 Sa ikalabing walong taon nga ng kaniyang paghahari, nang kaniyang malinis ang lupain, at ang bahay, ay kaniyang sinugo si Saphan na anak ni Asalias, at si Maasias na tagapamahala ng bayan, at si Joah na anak ni Joachaz na kasangguni, upang husayin ang bahay ng Panginoon niyang Dios.

8 Now in the eighteenth year of his reign, when he had purged the land and the house, he sent Shaphan the son of Azaliah, and Maaseiah an official of the city, and Joah the son of Joahaz the recorder, to repair the house of the Lord his God.

9 At sila'y nagsiparoon kay Hilcias na dakilang saserdote at ibinigay ang salapi na napasok sa bahay ng Dios, na nakuha ng mga Levita, na mga tagatanod-pinto, sa kamay ng Manases at ng Ephraim, at sa lahat ng nalabi sa Israel, at sa buong Juda, at Benjamin, at sa mga taga Jerusalem.

9 They came to Hilkiah the high priest and delivered the money that was brought into the house of God, which the Levites, the doorkeepers, had collected from Manasseh and Ephraim, and from all the remnant of Israel, and from all Judah and Benjamin and the inhabitants of Jerusalem.

10 At kanilang ibinigay sa kamay ng mga manggagawa na siyang namamahala sa bahay ng Panginoon; at ibinigay ng mga manggagawa ng bahay ng Panginoon upang husayin at pagtibayin ang bahay;

10 Then they gave it into the hands of the workmen who had the oversight of the house of the Lord, and the workmen who were working in the house of the Lord used it to restore and repair the house.

11 Sa makatuwid baga'y sa mga anluwagi at sa mga nagtatayo ibinigay nila, upang ibili ng mga batong tinabas, at ng mga kahoy na panghalang, at upang ipaggawa ng mga sikang sa mga bahay na giniba ng mga hari, sa Juda.

11 They in turn gave it to the carpenters and to the builders to buy quarried stone and timber for couplings and to make beams for the houses which the kings of Judah had let go to ruin.

12 At ginawa ng mga lalake na may pagtatapat ang gawain: at ang mga tagapamahala ng mga yaon ay si Jahath at si Abdias, na mga Levita, sa mga anak ni Merari; at si Zacharias at si Mesullam, sa mga anak ng mga Coathita, upang ipagpatuloy: at ang iba sa mga Levita, lahat na bihasa sa mga panugtog ng tugtugin.

12 The men did the work faithfully with foremen over them to supervise: Jahath and Obadiah, the Levites of the sons of Merari, Zechariah and Meshullam of the sons of the Kohathites, and the Levites, all who were skillful with musical instruments.

13 Nasa mga tagadala ng mga pasan naman sila, at pinamamahalaan ang lahat na nagsisigawa ng gawain sa sarisaring paglilingkod: at sa mga Levita ay may mga kalihim, at mga pinuno, at mga tagatanod-pinto.

13 They were also over the burden bearers, and supervised all the workmen from job to job; and some of the Levites were scribes and officials and gatekeepers.

14 At nang kanilang ilalabas ang salapi na napasok sa bahay ng Panginoon, nasumpungan ni Hilcias na saserdote ang aklat ng kautusan ng Panginoon na ibinigay sa pamamagitan ni Moises.

14 When they were bringing out the money which had been brought into the house of the Lord, Hilkiah the priest found the book of the law of the Lord given by Moses.

15 At si Hilcias ay sumagot, at sinabi niya kay Saphan na kalihim: Aking nasumpungan ang aklat ng kautusan sa bahay ng Panginoon, At ibinigay ni Hilcias ang aklat kay Saphan.

15 Hilkiah responded and said to Shaphan the scribe, “I have found the book of the law in the house of the Lord.” And Hilkiah gave the book to Shaphan.

16 At dinala ni Saphan ang aklat sa hari, at bukod dito'y nagdala ng salita sa hari, na sinasabi, Lahat na ipinamahala sa iyong mga lingkod, ay kanilang ginagawa.

16 Then Shaphan brought the book to the king and reported further word to the king, saying, “Everything that was entrusted to your servants they are doing.

17 At kanilang ibinubo ang salapi na nasumpungan sa bahay ng Panginoon, at ibinigay sa kamay ng mga tagapamahala, at sa kamay ng mga manggagawa.

17 They have also emptied out the money which was found in the house of the Lord, and have delivered it into the hands of the supervisors and the workmen.”

18 At sinaysay ni Saphan na kalihim sa hari, na sinasabi, Si Hilcias na saserdote ay nagbigay sa akin ng isang aklat. At binasa ni Saphan sa harap ng hari.

18 Moreover, Shaphan the scribe told the king saying, “Hilkiah the priest gave me a book.” And Shaphan read from it in the presence of the king.

19 At nangyari, nang marinig ng hari ang mga salita ng kautusan, na kaniyang hinapak ang kaniyang suot.

19 When the king heard the words of the law, he tore his clothes.

20 At ang hari ay nagutos kay Hilcias, at kay Ahicham na anak ni Saphan, at kay Abdon na anak ni Micha, at kay Saphan na kalihim, at kay Asaia na lingkod ng hari, na kaniyang sinasabi,

20 Then the king commanded Hilkiah, Ahikam the son of Shaphan, Abdon the son of Micah, Shaphan the scribe, and Asaiah the king’s servant, saying,

21 Kayo'y magsiyaon, isangguni ninyo ako sa Panginoon, at silang naiwan sa Israel, at sa Juda, tungkol sa mga salita ng aklat na nasumpungan: sapagka't malaki ang pagiinit ng Panginoon na nabugso sa atin, sapagka't hindi iningatan ng ating mga magulang ang salita ng Panginoon, upang gawin ayon sa lahat na nasusulat sa aklat na ito.

21 “Go, inquire of the Lord for me and for those who are left in Israel and in Judah, concerning the words of the book which has been found; for great is the wrath of the Lord which is poured out on us because our fathers have not observed the word of the Lord, to do according to all that is written in this book.”

22 Sa gayo'y si Hilcias at silang pinagutusan ng hari, nagsiparoon kay Hulda na propetisa, na asawa ni Sallum na anak ni Tikoath, na anak ni Hasra, na tagapagingat ng silid ng kasuutan; (siya nga'y tumahan sa Jerusalem sa ikalawang pook;) at kanilang sinabi sa kanila sa gayong paraan.

22 So Hilkiah and those whom the king had told went to Huldah the prophetess, the wife of Shallum the son of Tokhath, the son of Hasrah, the keeper of the wardrobe (now she lived in Jerusalem in the Second Quarter); and they spoke to her regarding this.

23 At sinabi niya sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoon, ng Dios ng Israel: Saysayin ninyo sa lalake na nagsugo sa inyo sa akin.

23 She said to them, “Thus says the Lord, the God of Israel, ‘Tell the man who sent you to Me,

24 Ganito ang sabi ng Panginoon, Narito, ako'y magdadala ng kasamaan sa dakong ito, at sa mga tagarito, sa makatuwid baga'y lahat ng sumpa na nangakasulat sa aklat na kanilang nabasa sa harap ng hari sa Juda:

24 thus says the Lord, “Behold, I am bringing evil on this place and on its inhabitants, even all the curses written in the book which they have read in the presence of the king of Judah.

25 Sapagka't kanilang pinabayaan ako, at nagsunog ng kamangyan sa ibang mga dios, upang mungkahiin nila ako sa galit ng lahat na gawa ng kanilang mga kamay; kaya't ang aking pagiinit ay nabugso sa dakong ito, at hindi mapapawi.

25 Because they have forsaken Me and have burned incense to other gods, that they might provoke Me to anger with all the works of their hands; therefore My wrath will be poured out on this place and it shall not be quenched.”’

26 Nguni't sa hari sa Juda, na nagsugo sa inyo upang magusisa sa Panginoon, ganito ang sasabihin ninyo sa kaniya, Ganito ang sabi ng Panginoon, ng Dios ng Israel: Tungkol sa mga salita na iyong narinig,

26 But to the king of Judah who sent you to inquire of the Lord, thus you will say to him, ‘Thus says the Lord God of Israel regarding the words which you have heard,

27 Sapagka't ang iyong puso ay malumanay, at ikaw ay nagpakababa sa harap ng Dios ng iyong marinig ang kaniyang mga salita laban sa dakong ito, at laban sa mga tagarito; at ikaw ay nagpakababa sa harap ko, at hinapak mo ang iyong suot, at umiyak sa harap ko; dininig naman kita, sabi ng Panginoon.

27 Because your heart was tender and you humbled yourself before God when you heard His words against this place and against its inhabitants, and because you humbled yourself before Me, tore your clothes and wept before Me, I truly have heard you,” declares the Lord.

28 Narito, ipipisan kita sa iyong mga magulang, at ikaw ay mapipisan na payapa sa iyong libingan, at hindi makikita ng iyong mga mata ang lahat na kasamaan na aking dadalhin sa dakong ito, at sa mga tagarito. At sila'y nagbalik ng salita sa hari.

28 Behold, I will gather you to your fathers and you shall be gathered to your grave in peace, so your eyes will not see all the evil which I will bring on this place and on its inhabitants.”’” And they brought back word to the king.

29 Nang magkagayo'y nagsugo ang hari at pinisan ang lahat na matanda sa Juda at sa Jerusalem.

29 Then the king sent and gathered all the elders of Judah and Jerusalem.

30 At sumampa ang hari sa bahay ng Panginoon, at ang lahat na lalake ng Juda, at ang mga taga Jerusalem, at ang mga saserdote, at ang mga Levita, at ang buong bayan, malaki at gayon din ang maliit: at kaniyang binasa sa kanilang mga pakinig ang lahat na salita ng aklat ng tipan na nasumpungan sa bahay ng Panginoon.

30 The king went up to the house of the Lord and all the men of Judah, the inhabitants of Jerusalem, the priests, the Levites and all the people, from the greatest to the least; and he read in their hearing all the words of the book of the covenant which was found in the house of the Lord.

31 At ang hari ay tumayo sa kaniyang dako, at nakipagtipan sa harap ng Panginoon, upang lumakad ng ayon sa Panginoon, at upang ingatan ang kaniyang mga utos, at ang kaniyang mga patotoo, at ang kaniyang mga palatuntunan, ng buong puso niya, at ng buong kaluluwa niya, upang tuparin ang mga salita ng tipan na nasusulat sa aklat na ito.

31 Then the king stood in his place and made a covenant before the Lord to walk after the Lord, and to keep His commandments and His testimonies and His statutes with all his heart and with all his soul, to perform the words of the covenant written in this book.

32 At kaniyang pinapanayo sa tipan ang lahat na nasumpungan sa Jerusalem at Benjamin. At ginawa ng mga taga Jerusalem ang ayon sa tipan ng Dios ng kanilang mga magulang.

32 Moreover, he made all who were present in Jerusalem and Benjamin to stand with him. So the inhabitants of Jerusalem did according to the covenant of God, the God of their fathers.

33 At inalis ni Josias ang lahat na karumaldumal sa lahat ng lupain na ukol sa mga anak ni Israel, at pinapaglingkod ang lahat na nangasumpungan sa Israel, upang mangaglingkod nga sa Panginoon nilang Dios. Lahat ng mga kaarawan niya ay hindi sila nagsihiwalay sa pagsunod sa Panginoon, sa Dios ng kanilang mga magulang.

33 Josiah removed all the abominations from all the lands belonging to the sons of Israel, and made all who were present in Israel to serve the Lord their God. Throughout his lifetime they did not turn from following the Lord God of their fathers.

n/a

New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org