2 Tumindig ka, pumaroon ka sa Padan-aram, sa bahay ni Bethuel, na ama ng iyong ina, at magasawa ka roon sa mga anak ni Laban, na kapatid na lalake ng iyong ina.
2 Arise, go to Paddan-aram, to the house of Bethuel your mother’s father; and from there take to yourself a wife from the daughters of Laban your mother’s brother.
4 At ibigay nawa sa iyo ang pagpapala kay Abraham, sa iyo, at sangpu sa iyong binhi; upang iyong ariin ang lupaing iyong pinaglakbayan, na ibinigay ng Dios kay Abraham.
4 May He also give you the blessing of Abraham, to you and to your descendants with you, that you may possess the land of your sojournings, which God gave to Abraham.”
5 At pinapagpaalam ni Isaac si Jacob: at naparoon siya sa Padan-aram kay Laban, anak ni Bethuel na taga Siria, na kapatid ni Rebeca, na ina ni Jacob at ni Esau.
5 Then Isaac sent Jacob away, and he went to Paddan-aram to Laban, son of Bethuel the Aramean, the brother of Rebekah, the mother of Jacob and Esau.
6 Nakita nga ni Esau na binasbasan ni Isaac si Jacob, at siya'y pinaparoon sa Padan-aram, upang doon magasawa; at nang siya'y basbasan ay ipinagbilin sa kaniya, na sinasabi, Huwag kang magaasawa sa mga anak ng Canaan.
6 Now Esau saw that Isaac had blessed Jacob and sent him away to Paddan-aram to take to himself a wife from there, and that when he blessed him he charged him, saying, “You shall not take a wife from the daughters of Canaan,”
9 At naparoon si Esau kay Ismael, at nagasawa kay Mahaleth, anak ni Ismael, na anak ni Abraham, na kapatid na babae ni Nabaioth, bukod pa sa mga asawang mayroon na siya.
9 and Esau went to Ishmael, and married, besides the wives that he had, Mahalath the daughter of Ishmael, Abraham’s son, the sister of Nebaioth.
11 At dumating sa isang dako, at nagparaan ng buong gabi roon, sapagka't lumubog na ang araw; at kumuha ng isa sa mga bato sa dakong yaon, at inilagay sa kaniyang ulunan, at nahiga sa dakong yaon upang matulog.
11 He came to a certain place and spent the night there, because the sun had set; and he took one of the stones of the place and put it under his head, and lay down in that place.
12 At nanaginip, at narito, ang isang hagdan, na ang puno ay nasa lupa, at ang dulo ay umaabot sa langit; at narito, ang mga anghel ng Dios na nagmamanhik manaog doon.
12 He had a dream, and behold, a ladder was set on the earth with its top reaching to heaven; and behold, the angels of God were ascending and descending on it.
13 At, narito, ang Panginoon ay nasa kataastaasan niyaon, at nagsabi, Ako ang Panginoon, ang Dios ni Abraham na iyong ama, at ang Dios ni Isaac: ang lupang kinahihigaan mo ay ibibigay ko sa iyo at sa iyong binhi;
13 And behold, the Lord stood above it and said, “I am the Lord, the God of your father Abraham and the God of Isaac; the land on which you lie, I will give it to you and to your descendants.
14 At ang iyong binhi ay magiging parang alabok sa lupa, at kakalat ka sa kalunuran, at sa silanganan, at sa hilagaan, at sa timugan at sa iyo at sa iyong binhi ay pagpapalain ang lahat ng angkan sa lupa.
14 Your descendants will also be like the dust of the earth, and you will spread out to the west and to the east and to the north and to the south; and in you and in your descendants shall all the families of the earth be blessed.
15 At, narito't ako'y sumasa iyo, at iingatan kita saan ka man pumaroon, at pababalikin kita sa lupaing ito sapagka't hindi kita iiwan hanggang hindi ko magawa ang sinalita ko sa iyo.
15 Behold, I am with you and will keep you wherever you go, and will bring you back to this land; for I will not leave you until I have done what I have promised you.”
18 At si Jacob ay bumangong maaga ng kinaumagahan, at kinuha ang batong kaniyang inilagay sa ulunan niya, at kaniyang itinayo na pinakaalaala, at kaniyang binuhusan ng langis sa ibabaw.
18 So Jacob rose early in the morning, and took the stone that he had put under his head and set it up as a pillar and poured oil on its top.
20 At si Jacob ay nagpanata, na sinasabi, Kung sasaakin ang Dios, at ako'y iingatan sa daang ito na aking nilalakaran, at ako'y bibigyan ng tinapay na makakain, at damit na maisusuot,
20 Then Jacob made a vow, saying, “If God will be with me and will keep me on this journey that I take, and will give me food to eat and garments to wear,
22 At ang batong ito na aking itinayo na pinakaalaala ay magiging bahay ng Dios; at sa lahat ng ibigay mo sa akin ay walang pagsalang ang ikasangpung bahagi ay ibibigay ko sa iyo.
22 This stone, which I have set up as a pillar, will be God’s house, and of all that You give me I will surely give a tenth to You.”
n/a
New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org