2 Oh Panginoon, aking narinig ang kagitingan mo, at ako'y natatakot: Oh Panginoon, buhayin mo ang iyong gawa sa gitna ng mga taon; Sa gitna ng mga taon ay iyong ipabatid; Sa kapootan ay alalahanin mo ang kaawaan.
2 Lord, I have heard the report about You and I fear.O Lord, revive Your work in the midst of the years,In the midst of the years make it known;In wrath remember mercy.
3 Ang Dios ay nanggaling mula sa Tema, At ang Banal ay mula sa bundok ng Paran. (Selah) Ang kaniyang kaluwalhatia'y tumakip sa langit. At ang lupa'y napuno ng kaniyang kapurihan.
3 God comes from Teman,And the Holy One from Mount Paran. Selah.His splendor covers the heavens,And the earth is full of His praise.
6 Siya'y tumayo, at sinukat ang lupa; Siya'y tumingin, at pinaghiwalay ang mga bansa; At ang mga walang hanggang bundok ay nangalat; Ang mga burol na walang hanggan ay nagsiyukod; Ang kaniyang mga lakad ay gaya noong araw.
6 He stood and surveyed the earth;He looked and startled the nations.Yes, the perpetual mountains were shattered,The ancient hills collapsed.His ways are everlasting.
8 Kinasasamaan baga ng loob ng Panginoon ang mga ilog? Ang iyo bagang galit ay laban sa mga ilog, O ang iyo bagang poot ay laban sa dagat, Na ikaw ay sumakay sa iyong mga kabayo, Sa iyong mga karo ng kaligasan?
8 Did the Lord rage against the rivers,Or was Your anger against the rivers,Or was Your wrath against the sea,That You rode on Your horses,On Your chariots of salvation?
13 Ikaw ay lumabas sa ikaliligtas ng iyong bayan, Sa ikaliligtas ng iyong pinahiran ng langis; Iyong sinugatan ang pangulo ng bahay ng masama, Na inililitaw ang patibayan hanggang sa leeg. (Selah)
13 You went forth for the salvation of Your people,For the salvation of Your anointed.You struck the head of the house of the evilTo lay him open from thigh to neck. Selah.
14 Iyong mga pinalagpasan ng kaniyang sariling mga sibat ang ulo ng kaniyang mga mangdidigma: Sila'y nagsiparitong parang ipoipo upang pangalatin ako; Ang kanilang kagalakan ay sakmaling lihim ang dukha.
14 You pierced with his own spearsThe head of his throngs.They stormed in to scatter us;Their exultation was like thoseWho devour the oppressed in secret.
16 Aking narinig, at ang aking katawan ay nanginginig, Ang aking mga labi ay nangatal sa tinig; kabuluka'y pumapasok sa aking mga buto, at ako'y nanginginig sa aking dako; Sapagka't ako'y kailangang magtiis sa kaarawan ng kabagabagan, Sa pagsampa ng bayan na lumulusob sa atin.
16 I heard and my inward parts trembled,At the sound my lips quivered.Decay enters my bones,And in my place I tremble.Because I must wait quietly for the day of distress,For the people to arise who will invade us.
17 Sapagka't bagama't ang puno ng igos ay hindi namumulaklak, Ni magkakaroon man ng bunga sa mga puno ng ubas; Ang bunga ng olibo ay maglilikat. At ang mga bukid ay hindi magbibigay ng pagkain; Ang kawan ay mahihiwalay sa kulungan, At hindi na magkakaroon ng bakahan sa mga silungan:
17 Though the fig tree should not blossomAnd there be no fruit on the vines,Though the yield of the olive should failAnd the fields produce no food,Though the flock should be cut off from the foldAnd there be no cattle in the stalls,
19 Si Jehova, na Panginoon, siyang aking lakas; At ginagawa niya ang aking mga paa na gaya ng sa mga usa. At ako'y palalakarin niya sa aking mga mataas na dako. Sa Pangulong Manunugtog, sa aking mga panugtog na kawad.
19 The Lord God is my strength,And He has made my feet like hinds’ feet,And makes me walk on my high places.For the choir director, on my stringed instruments.
n/a
New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org