1 Ang kasalanan ng Juda ay nasulat ng panulat na bakal, at ng dulo ng diamante: nakintal sa kanilang puso, at sa mga sungay ng inyong mga dambana;

1 The sin of Judah is written down with an iron stylus;With a diamond point it is engraved upon the tablet of their heartAnd on the horns of their altars,

2 Habang naaalaala ng kanilang mga anak ang kanilang mga dambana at ang kanilang mga Asera sa tabi ng mga sariwang puno ng kahoy sa mga mataas na burol.

2 As they remember their children,So they remember their altars and their AsherimBy green trees on the high hills.

3 Oh aking bundok sa parang, aking ibibigay sa pagkasamsam ang iyong mga tinatangkilik sa lahat ng iyong lupa at ang lahat ng iyong mga kayamanan, at ang iyong mga mataas na dako, dahil sa kasalanan, sa lahat ng iyong hangganan.

3 O mountain of Mine in the countryside,I will give over your wealth and all your treasures for booty,Your high places for sin throughout your borders.

4 At ikaw, sa makatuwid baga'y ang iyong sarili, mawawalaan ka ng iyong mana na ibinigay ko sa iyo; at paglilingkurin kita sa iyong mga kaaway sa lupain na hindi mo nakikilala: sapagka't pinapagningas ninyo ang aking galit na magniningas magpakailan man.

4 And you will, even of yourself, let go of your inheritanceThat I gave you;And I will make you serve your enemiesIn the land which you do not know;For you have kindled a fire in My angerWhich will burn forever.

5 Ganito ang sabi ng Panginoon: Sumpain ang tao na tumitiwala sa tao, at ginagawang laman ang kaniyang bisig, at ang puso ay humihiwalay sa Panginoon.

5 Thus says the Lord,“Cursed is the man who trusts in mankindAnd makes flesh his strength,And whose heart turns away from the Lord.

6 Sapagka't siya'y magiging gaya ng kugon sa ilang, at hindi makakakita pagka ang mabuti ay dumarating, kundi tatahan sa mga tuyong dako sa ilang, lupaing maalat at hindi tinatahanan.

6 “For he will be like a bush in the desertAnd will not see when prosperity comes,But will live in stony wastes in the wilderness,A land of salt without inhabitant.

7 Mapalad ang tao na tumitiwala sa Panginoon, at ang pagasa ay ang Panginoon.

7 “Blessed is the man who trusts in the LordAnd whose trust is the Lord.

8 Sapagka't siya'y magiging parang punong kahoy na itinanim sa tabi ng tubig, at naguugat sa tabi ng ilog, at hindi matatakot pagka ang init ay dumarating, kundi ang kaniyang dahon ay magiging sariwa; at hindi mababalisa sa taon ng pagkatuyu, o maglilikat man ng pagbubunga.

8 “For he will be like a tree planted by the water,That extends its roots by a streamAnd will not fear when the heat comes;But its leaves will be green,And it will not be anxious in a year of droughtNor cease to yield fruit.

9 Ang puso ay magdaraya ng higit kay sa lahat na bagay, at totoong masama: sinong makaaalam?

9 “The heart is more deceitful than all elseAnd is desperately sick;Who can understand it?

10 Akong Panginoon, ay sumisiyasat ng pagiisip, aking tinatarok ang mga puso, upang magbigay sa bawa't tao ng ayon sa kanikaniyang lakad, ayon sa bunga ng kanikaniyang mga gawain.

10 “I, the Lord, search the heart,I test the mind,Even to give to each man according to his ways,According to the results of his deeds.

11 Kung paanong lumilimlim ang pugo sa mga itlog na hindi kaniya, gayon siya nagtatangkilik ng mga kayamanan, at hindi sa pamamagitan ng matuwid; sa kaniyang mga kaarawan ay iiwan niya yaon, at sa kaniyang wakas ay nagiging mangmang siya.

11 “As a partridge that hatches eggs which it has not laid,So is he who makes a fortune, but unjustly;In the midst of his days it will forsake him,And in the end he will be a fool.”

12 Ang maluwalhating luklukan, na naitaas mula nang pasimula, ay siyang dako ng aming santuario.

12 A glorious throne on high from the beginningIs the place of our sanctuary.

13 Oh Panginoon, na pagasa ng Israel, lahat na nagpapabaya sa iyo ay mapapahiya. Silang nagsisihiwalay sa akin ay masusulat sa lupa, sapagka't kanilang pinabayaan ang Panginoon, na bukal ng buhay na tubig.

13 O Lord, the hope of Israel,All who forsake You will be put to shame.Those who turn away on earth will be written down,Because they have forsaken the fountain of living water, even the Lord.

14 Iyong pagalingin ako, Oh Panginoon, at gagaling ako; iyong iligtas ako, at maliligtas ako: sapagka't ikaw ang aking kapurihan.

14 Heal me, O Lord, and I will be healed;Save me and I will be saved,For You are my praise.

15 Narito, kanilang sinasabi sa akin, Saan nandoon ang salita ng Panginoon? paratingin ngayon.

15 Look, they keep saying to me,“Where is the word of the Lord?Let it come now!”

16 Sa ganang akin, ay hindi ako nagmadali sa pagpapakapastor sa pagsunod sa iyo; o ninasa ko man ang kaabaabang kaarawan: iyong nalalaman: ang lumabas sa aking mga labi ay nasa harap ng iyong mukha.

16 But as for me, I have not hurried away from being a shepherd after You,Nor have I longed for the woeful day;You Yourself know that the utterance of my lipsWas in Your presence.

17 Huwag maging kakilabutan sa akin: ikaw ang aking kanlungan sa araw ng kasakunaan.

17 Do not be a terror to me;You are my refuge in the day of disaster.

18 Mangapahiya sila sa nagsisiusig sa akin, nguni't huwag akong mapahiya; manganglupaypay sila, nguni't huwag akong manglupaypay; datnan sila ng araw ng kasakunaan, at ipahamak sila ng ibayong pagkapahamak.

18 Let those who persecute me be put to shame, but as for me, let me not be put to shame;Let them be dismayed, but let me not be dismayed.Bring on them a day of disaster,And crush them with twofold destruction!

19 Ganito ang sabi ng Panginoon sa akin, Ikaw ay yumaon, at tumayo ka sa pintuang-bayan ng mga anak ng bayan, na pinapasukan, at nilalabasan ng mga hari sa Juda, at sa lahat ng pintuang-bayan ng Jerusalem;

19 Thus the Lord said to me, “Go and stand in the public gate, through which the kings of Judah come in and go out, as well as in all the gates of Jerusalem;

20 At iyong sabihin sa kanila, Inyong dinggin ang salita ng Panginoon, ninyong mga hari sa Juda, at ng buong Juda, at ng lahat na nananahan sa Jerusalem, na nagsisipasok sa pintuang-bayang ito:

20 and say to them, ‘Listen to the word of the Lord, kings of Judah, and all Judah and all inhabitants of Jerusalem who come in through these gates:

21 Ganito ang sabi ng Panginoon, Mangagingat kayo sa inyong sarili, at huwag kayong mangagdala ng pasan sa araw ng sabbath, o mangagpasok man sa mga pintuang-bayan ng Jerusalem;

21 Thus says the Lord, “Take heed for yourselves, and do not carry any load on the sabbath day or bring anything in through the gates of Jerusalem.

22 Huwag din kayong maglabas ng pasan sa inyong mga bahay sa araw ng sabbath, o magsigawa man kayo ng anomang gawain: kundi inyong ipangilin ang araw ng sabbath, gaya ng iniutos ko sa inyong mga magulang.

22 You shall not bring a load out of your houses on the sabbath day nor do any work, but keep the sabbath day holy, as I commanded your forefathers.

23 Nguni't hindi nila dininig, o ikiniling man ang kanilang pakinig, kundi pinapagmatigas ang kanilang leeg, upang huwag nilang marinig, at huwag makatanggap ng turo.

23 Yet they did not listen or incline their ears, but stiffened their necks in order not to listen or take correction.

24 At mangyayari, kung kayo'y mangakinig na maingat sa akin, sabi ng Panginoon, na huwag magpasok ng pasan sa mga pintuan ng bayang ito sa araw ng sabbath, kundi ipangilin ang araw ng sabbath, upang huwag gawan ng anomang gawain;

24 “But it will come about, if you listen attentively to Me,” declares the Lord, “to bring no load in through the gates of this city on the sabbath day, but to keep the sabbath day holy by doing no work on it,

25 Kung magkagayo'y magsisipasok sa mga pintuan ng bayang ito ang mga hari at mga prinsipe na nangauupo sa luklukan ni David, na nangakakaro at nangakakabayo, sila at ang kanilang mga pangulo, ang mga lalake ng Juda, at ang mga taga Jerusalem; at ang bayang ito ay mananatili magpakailan man.

25 then there will come in through the gates of this city kings and princes sitting on the throne of David, riding in chariots and on horses, they and their princes, the men of Judah and the inhabitants of Jerusalem, and this city will be inhabited forever.

26 At sila'y manganggagaling sa mga bayan ng Juda, at sa mga palibot ng Jerusalem, at sa lupain ng Benjamin, at sa mababang lupain, at sa mga bundok, at sa Timugan, na magdadala ng mga handog na susunugin, at ng mga hain, at ng mga alay, at ng kamangyan, at mangagdadala ng mga hain na pasalamat sa bahay ng Panginoon.

26 They will come in from the cities of Judah and from the environs of Jerusalem, from the land of Benjamin, from the lowland, from the hill country and from the Negev, bringing burnt offerings, sacrifices, grain offerings and incense, and bringing sacrifices of thanksgiving to the house of the Lord.

27 Nguni't kung hindi ninyo didinggin ako upang ipangilin ang araw ng sabbath, at huwag mangagdala ng pasan at pumasok sa mga pintuang-bayan ng Jerusalem sa araw ng sabbath; kung magkagayo'y magsusulsol ako ng apoy sa mga pintuang-bayan niyaon, at pupugnawin niyaon ang mga palacio sa Jerusalem, at hindi mapapatay.

27 But if you do not listen to Me to keep the sabbath day holy by not carrying a load and coming in through the gates of Jerusalem on the sabbath day, then I will kindle a fire in its gates and it will devour the palaces of Jerusalem and not be quenched.”’”

n/a

New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org