1 Kung ikaw ay manunumbalik, Oh Israel, sabi ng Panginoon, kung ikaw ay manunumbalik sa akin, at kung iyong aalisin ang iyong mga kasuklamsuklam sa aking paningin; hindi ka nga makikilos;
1 “If you will return, O Israel,” declares the Lord,“Then you should return to Me.And if you will put away your detested things from My presence,And will not waver,
2 At ikaw ay susumpa, Buhay ang Panginoon, sa katotohanan, sa kahatulan, at sa katuwiran; at ang mga bansa ay magiging mapalad sa kaniya, at sa kaniya luluwalhati sila.
2 And you will swear, ‘As the Lord lives,’In truth, in justice and in righteousness;Then the nations will bless themselves in Him,And in Him they will glory.”
4 Magsipagtuli kayo para sa Panginoon, at inyong alisin ang mga kasamaan ng inyong puso, ninyong mga tao ng Juda at mga nananahan sa Jerusalem; baka ang aking kapootan ay sumigalbo na parang apoy, at magningas na walang makapatay, dahil sa kasamaan ng inyong mga gawa.
4 “Circumcise yourselves to the LordAnd remove the foreskins of your heart,Men of Judah and inhabitants of Jerusalem,Or else My wrath will go forth like fireAnd burn with none to quench it,Because of the evil of your deeds.”
5 Ipahayag ninyo sa Juda, at ibalita ninyo sa Jerusalem; at inyong sabihin, Inyong hipan ang pakakak sa lupain: magsihiyaw kayo ng malakas, at inyong sabihin, Magpisan kayo, at tayo'y magsipasok sa mga bayang nakukutaan.
5 Declare in Judah and proclaim in Jerusalem, and say,“Blow the trumpet in the land;Cry aloud and say,‘Assemble yourselves, and let us goInto the fortified cities.’
6 Kayo'y mangagtaas ng watawat sa dako ng Sion: kayo'y magsitakas sa ikatitiwasay, huwag kayong magsitigil: sapagka't ako'y magdadala ng kasamaan mula sa hilagaan, at ng malaking paglipol.
6 “Lift up a standard toward Zion!Seek refuge, do not stand still,For I am bringing evil from the north,And great destruction.
7 Ang isang leon ay sumampa mula sa kaniyang kagubatan, at ang manglilipol ng mga bansa; siya'y nasa kaniyang paglalakad, siya'y lumabas mula sa kaniyang dako, upang sirain ang iyong lupain, upang ang iyong mga bayan ay mangalagay na sira na walang mananahan.
7 “A lion has gone up from his thicket,And a destroyer of nations has set out;He has gone out from his placeTo make your land a waste.Your cities will be ruinsWithout inhabitant.
9 At mangyayari sa araw na yaon, sabi ng Panginoon, na ang puso ng hari ay mapapahamak, at ang puso ng mga prinsipe: at ang mga saserdote ay mangatitigilan, at ang mga propeta ay mangamamangha.
9 “It shall come about in that day,” declares the Lord, “that the heart of the king and the heart of the princes will fail; and the priests will be appalled and the prophets will be astounded.”
10 Nang magkagayo'y sinabi ko, Ah Panginoong Dios: tunay na iyong dinayang lubha ang bayang ito at ang Jerusalem, na iyong sinabi, Kayo'y mangagkakaroon ng kapayapaan: gayon man ang tabak ay tumatalab sa buhay.
10 Then I said, “Ah, Lord God! Surely You have utterly deceived this people and Jerusalem, saying, ‘You will have peace’; whereas a sword touches the throat.”
11 Sa panahong yaon ay sasabihin sa bayang ito at sa Jerusalem, Isang mainit na hangin na mula sa mga luwal na kaitaasan sa ilang ay dumating sa anak ng aking bayan, hindi upang sumimoy, o maglinis man:
11 In that time it will be said to this people and to Jerusalem, “A scorching wind from the bare heights in the wilderness in the direction of the daughter of My people—not to winnow and not to cleanse,
13 Narito, siya'y sasagupang parang mga ulap, at ang kaniyang mga karo ay magiging parang ipoipo ang kaniyang mga kabayo ay lalong matulin kay sa mga aguila. Sa aba natin! sapagka't tayo'y nangapahamak.
13 “Behold, he goes up like clouds,And his chariots like the whirlwind;His horses are swifter than eagles.Woe to us, for we are ruined!”
16 Inyong banggitin sa mga bansa: narito, inyong ibalita laban sa Jerusalem, na ang mga bantay ay nanggagaling sa malayong lupain, at inihihiyaw nila ang kanilang tinig laban sa mga bayan ng Juda.
16 “Report it to the nations, now!Proclaim over Jerusalem,‘Besiegers come from a far country,And lift their voices against the cities of Judah.
19 Ang hirap ko, ang hirap ko! Ako'y nagdaramdam sa aking puso; ang dibdib ko ay kakabakaba, hindi ako matahimik; sapagka't iyong narinig, Oh kaluluwa ko, ang tunog ng pakakak, ang hudyat ng pakikipagdigma.
19 My soul, my soul! I am in anguish! Oh, my heart!My heart is pounding in me;I cannot be silent,Because you have heard, O my soul,The sound of the trumpet,The alarm of war.
22 Sapagka't ang bayan ko ay hangal, hindi nila ako nakikilala; sila'y mga mangmang na anak, at sila'y walang unawa; sila'y pantas sa paggawa ng masama, nguni't sa paggawa ng mabuti ay wala silang kaalaman.
22 “For My people are foolish,They know Me not;They are stupid childrenAnd have no understanding.They are shrewd to do evil,But to do good they do not know.”
26 Ako'y nagmasid, at, narito, ang mainam na parang ay ilang, at, lahat ng mga bayan niyaon ay nangasira sa harapan ng Panginoon, at sa harap ng kaniyang mabangis na galit.
26 I looked, and behold, the fruitful land was a wilderness,And all its cities were pulled downBefore the Lord, before His fierce anger.
28 Dahil dito ay tatangis ang lupa, at ang langit sa itaas ay magiging maitim: sapagka't aking sinalita, aking pinanukala, at hindi ako nagsisi, o akin mang tatalikuran.
28 “For this the earth shall mournAnd the heavens above be dark,Because I have spoken, I have purposed,And I will not change My mind, nor will I turn from it.”
29 Ang buong bayan ay tumakas dahil sa hugong ng mga mangangabayo at ng mga mamamana; sila'y nagsipasok sa mga kagubatan, at nangagukyabit sa mga malaking bato; bawa't bayan ay napabayaan, at walang tao na tumatahan doon.
29 At the sound of the horseman and bowman every city flees;They go into the thickets and climb among the rocks;Every city is forsaken,And no man dwells in them.
30 At ikaw, pagka ikaw ay napahamak, anong iyong gagawin? Bagaman ikaw ay nananamit ng mainam na damit na mapula; bagaman ikaw ay gumagayak ng mga kagayakang ginto, bagaman iyong pinalalaki ang iyong mga mata ng pinta, sa walang kabuluhan nagpapakaganda ka; hinahamak ka ng mga mangingibig sa iyo, pinagsisikapan nila ang iyong buhay.
30 And you, O desolate one, what will you do?Although you dress in scarlet,Although you decorate yourself with ornaments of gold,Although you enlarge your eyes with paint,In vain you make yourself beautiful.Your lovers despise you;They seek your life.
31 Sapagka't ako'y nakarinig ng tinig na gaya ng sa babaing nagdaramdam, ng daing ng gaya ng sa nanganganak sa panganay, ng tinig ng anak na babae ng Sion, na nagsisikip ang hininga, na naguunat ng kaniyang mga kamay, na nagsasabi, Sa aba ko ngayon! sapagka't ang kaluluwa ko ay nanglulupaypay sa harap ng mga mamamatay tao.
31 For I heard a cry as of a woman in labor,The anguish as of one giving birth to her first child,The cry of the daughter of Zion gasping for breath,Stretching out her hands, saying,“Ah, woe is me, for I faint before murderers.”
n/a
New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org