1 At muling ipinagbadya ni Job ang kaniyang talinghaga, at nagsabi,
1 And Job again took up his discourse and said,
2 Oh ako nawa'y napasa mga buwan noong dakong una, gaya noong mga kaarawan ng binabantayan ako ng Dios;
2 “Oh that I were as in months gone by,As in the days when God watched over me;
3 Nang ang kaniyang ilawan ay sumisilang sa aking ulo at sa pamamagitan ng kaniyang liwanag ay lumalakad ako sa kadiliman;
3 When His lamp shone over my head,And by His light I walked through darkness;
4 Gaya noong ako'y nasa kabutihan ng aking mga kaarawan, noong ang pagkasi ng Dios ay nasa aking tolda;
4 As I was in the prime of my days,When the friendship of God was over my tent;
5 Noong ang Makapangyarihan sa lahat ay sumasaakin pa, at ang aking mga anak ay nangasa palibot ko;
5 When the Almighty was yet with me,And my children were around me;
6 Noong ang aking mga hakbang ay naliligo sa gatas, at ang bato ay nagbubuhos para sa akin ng mga ilog ng langis!
6 When my steps were bathed in butter,And the rock poured out for me streams of oil!
7 Noong ako'y lumalabas sa pintuang-bayan hanggang sa bayan, noong aking inihahanda ang aking upuan sa lansangan,
7 “When I went out to the gate of the city,When I took my seat in the square,
8 Nakikita ako ng mga binata, at nagsisipagkubli, at ang mga matanda ay nagsisitindig at nagsisitayo:
8 The young men saw me and hid themselves,And the old men arose and stood.
9 Ang mga pangulo ay nagpipigil ng pangungusap, at inilalagay ang kanilang kamay sa kanilang bibig;
9 “The princes stopped talkingAnd put their hands on their mouths;
10 Ang tinig ng mga mahal na tao ay tumatahimik, at ang kanilang dila ay dumidikit sa ngalangala ng kanilang bibig.
10 The voice of the nobles was hushed,And their tongue stuck to their palate.
11 Sapagka't pagka naririnig ako ng pakinig, ay pinagpapala nga ako; at pagka nakikita ako ng mata, ay sumasaksi sa akin:
11 “For when the ear heard, it called me blessed,And when the eye saw, it gave witness of me,
12 Sapagka't aking iniligtas ang dukha na dumadaing, ang ulila rin naman na walang tumutulong sa kaniya.
12 Because I delivered the poor who cried for help,And the orphan who had no helper.
13 Ang basbas ng malapit nang mamamatay ay sumaakin: at aking pinaawit sa kagalakan ang puso ng babaing bao.
13 “The blessing of the one ready to perish came upon me,And I made the widow’s heart sing for joy.
14 Ako'y nagbibihis ng katuwiran, at sinusuutan niya ako: ang aking kaganapan ay parang isang balabal at isang diadema.
14 “I put on righteousness, and it clothed me;My justice was like a robe and a turban.
15 Ako'y naging mga mata sa bulag, at naging mga paa ako sa pilay.
15 “I was eyes to the blindAnd feet to the lame.
16 Ako'y naging ama sa mapagkailangan; at ang usap niyaong hindi ko nakikilala ay aking sinisiyasat.
16 “I was a father to the needy,And I investigated the case which I did not know.
17 At aking binali ang mga pangil ng liko, at inagaw ko ang huli sa kaniyang mga ngipin.
17 “I broke the jaws of the wickedAnd snatched the prey from his teeth.
18 Nang magkagayo'y sinabi ko, mamamatay ako sa aking pugad, at aking pararamihin ang aking mga kaarawan na gaya ng buhangin:
18 “Then I thought, ‘I shall die in my nest,And I shall multiply my days as the sand.
19 Ang aking ugat ay nakalat sa tubig, at ang hamog ay lumalapag buong gabi sa aking sanga:
19 ‘My root is spread out to the waters,And dew lies all night on my branch.
20 Ang aking kaluwalhatian ay sariwa sa akin, at ang aking busog ay nababago sa aking kamay.
20 ‘My glory is ever new with me,And my bow is renewed in my hand.’
21 Sa akin ay nangakikinig ang mga tao, at nangaghihintay, at nagsisitahimik sa aking payo.
21 “To me they listened and waited,And kept silent for my counsel.
22 Pagkatapos ng aking mga salita ay hindi na sila nagsasalita pa uli; at ang aking pananalita ay tumutulo sa kanila.
22 “After my words they did not speak again,And my speech dropped on them.
23 At kanilang hinihintay ako, na gaya ng paghihintay sa ulan, at kanilang ibinubuka ang kanilang bibig na maluwang na gaya sa huling ulan.
23 “They waited for me as for the rain,And opened their mouth as for the spring rain.
24 Ako'y ngumingiti sa kanila pagka sila'y hindi nanganiniwala: at ang liwanag ng aking mukha ay hindi nila hinahamak.
24 “I smiled on them when they did not believe,And the light of my face they did not cast down.
25 Ako'y namimili sa kanilang daan, at nauupong gaya ng puno, at tumatahang gaya ng hari sa hukbo, gaya ng nangaaliw sa nananangis.
25 “I chose a way for them and sat as chief,And dwelt as a king among the troops,As one who comforted the mourners.
n/a
New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org