1 At si Josue na anak ni Nun ay nagsugong lihim mula sa Sittim ng dalawang lalake na pinakatiktik, na sinasabi, Yumaon kayo na inyong kilalanin ang lupain, at ang Jerico. At sila'y yumaon at pumasok sa isang bahay ng isang patutot na ang pangalan ay Rahab, at nakituloy doon.

1 Then Joshua the son of Nun sent two men as spies secretly from Shittim, saying, “Go, view the land, especially Jericho.” So they went and came into the house of a harlot whose name was Rahab, and lodged there.

2 At ito'y nasaysay sa hari sa Jerico, na sinasabi, Narito, may mga lalake, sa mga anak ni Israel na pumasok dito ngayong gabi upang kilalanin ang lupain.

2 It was told the king of Jericho, saying, “Behold, men from the sons of Israel have come here tonight to search out the land.”

3 At ang hari sa Jerico ay nagsugo kay Rahab, na sinasabi, Ilabas mo ang mga lalake na naparito sa iyo, na pumasok sa iyong bahay; sapagka't sila'y naparito upang kilalanin ang buong lupain.

3 And the king of Jericho sent word to Rahab, saying, “Bring out the men who have come to you, who have entered your house, for they have come to search out all the land.”

4 At ipinagsama ng babae ang dalawang lalake at ikinubli, at sinabi niya, Oo, ang mga lalake ay naparito sa akin, nguni't hindi ko talastas kung sila'y taga saan:

4 But the woman had taken the two men and hidden them, and she said, “Yes, the men came to me, but I did not know where they were from.

5 At nangyari, sa may oras ng pagsasara ng pintuang-bayan, nang madilim na, na ang mga lalake ay lumabas; hindi ko talastas kung saan naparoon ang mga lalaking yaon; habulin ninyong madali sila; sapagka't inyo silang aabutan.

5 It came about when it was time to shut the gate at dark, that the men went out; I do not know where the men went. Pursue them quickly, for you will overtake them.”

6 Nguni't kaniyang isinampa sila sa bubungan, at ikinubli sa mga puno ng lino, na kaniyang inilagay na maayos sa bubungan.

6 But she had brought them up to the roof and hidden them in the stalks of flax which she had laid in order on the roof.

7 At hinabol ng mga tao sila sa daan na patungo sa Jordan hanggang sa mga tawiran: at pagkalabas ng humabol sa kanila, ay kanilang sinarhan ang pintuang-bayan.

7 So the men pursued them on the road to the Jordan to the fords; and as soon as those who were pursuing them had gone out, they shut the gate.

8 At bago sila nahiga, ay sinampa niya sila sa bubungan.

8 Now before they lay down, she came up to them on the roof,

9 At sinabi niya sa mga lalake, Talastas ko na ibinigay sa inyo ng Panginoon ang lupain, at dinatnan kami ng pangingilabot sa inyo at ang lahat na nananahan sa lupain ay nauupos sa harap ninyo.

9 and said to the men, “I know that the Lord has given you the land, and that the terror of you has fallen on us, and that all the inhabitants of the land have melted away before you.

10 Sapagka't aming nabalitaan kung paanong tinuyo ng Panginoon ang tubig sa Dagat na Mapula sa harap ninyo, nang kayo'y lumabas sa Egipto; at kung ano ang inyong ginawa sa dalawang hari ng mga Amorrheo, na nangasa dako roon ng Jordan, kay Sehon at kay Og, na inyong lubos na pinuksa.

10 For we have heard how the Lord dried up the water of the Red Sea before you when you came out of Egypt, and what you did to the two kings of the Amorites who were beyond the Jordan, to Sihon and Og, whom you utterly destroyed.

11 At pagkabalita namin, ay nanglumo ang aming puso, ni walang diwa na naiwan sa kanino mang tao, dahil sa inyo; sapagka't ang Panginoon ninyong Dios, ay siyang Dios sa langit sa itaas, at sa lupa sa ibaba.

11 When we heard it, our hearts melted and no courage remained in any man any longer because of you; for the Lord your God, He is God in heaven above and on earth beneath.

12 Ngayon nga, isinasamo ko sa inyo, sumumpa kayo sa akin sa pangalan ng Panginoon, na kung paanong ako'y nagmagandang loob sa inyo ay magmamagandang loob naman kayo sa sangbahayan ng aking magulang, at bibigyan ninyo ako ng tunay na tanda;

12 Now therefore, please swear to me by the Lord, since I have dealt kindly with you, that you also will deal kindly with my father’s household, and give me a pledge of truth,

13 At inyong ililigtas na buhay ang aking ama, at ang aking ina, at ang aking mga kapatid na lalake at babae, at ang lahat nilang tinatangkilik, at inyong ililigtas ang aming mga buhay sa kamatayan.

13 and spare my father and my mother and my brothers and my sisters, with all who belong to them, and deliver our lives from death.”

14 At sinabi ng mga lalake sa kaniya, Ang aming buhay ay ilalagak namin sa inyo, kung hindi ninyo ihahayag itong aming pakay; at mangyayari, na pagka ibinigay sa amin ng Panginoon ang lupain, kami ay magmamagandang loob at magtatapat sa inyo.

14 So the men said to her, “Our life for yours if you do not tell this business of ours; and it shall come about when the Lord gives us the land that we will deal kindly and faithfully with you.”

15 Nang magkagayo'y kaniyang pinababa sila sa pamamagitan ng isang lubid sa dungawan: sapagka't ang kaniyang bahay ay nasa kuta ng bayan, at siya'y tumatahan sa kuta.

15 Then she let them down by a rope through the window, for her house was on the city wall, so that she was living on the wall.

16 At sinabi niya sa kanila, Pumaroon kayo sa bundok, baka kayo'y abutan ng manghahabol sa inyo; at kayo'y magkubli roon na tatlong araw, hanggang sa magsibalik ang mga manghahabol: at pagkatapos ay makayayaon kayo ng inyong lakad.

16 She said to them, “Go to the hill country, so that the pursuers will not happen upon you, and hide yourselves there for three days until the pursuers return. Then afterward you may go on your way.”

17 At sinabi ng mga lalake sa kaniya, Kami ay hindi magpapakasala sa sumpang ito, na iyong ipinasumpa sa amin.

17 The men said to her, “We shall be free from this oath to you which you have made us swear,

18 Narito, pagka kami ay pumasok sa lupain, ay iyong itatali itong panaling pula sa dungawan na iyong pinagpababaan sa amin: at iyong pipisanin sa iyo sa loob ng bahay ang iyong ama, at ang iyong ina, at ang iyong mga kapatid, at ang buong sangbahayan ng iyong ama.

18 unless, when we come into the land, you tie this cord of scarlet thread in the window through which you let us down, and gather to yourself into the house your father and your mother and your brothers and all your father’s household.

19 At mangyayari, na sinomang lalabas sa mga pintuan ng iyong bahay sa lansangan, ay mabububo sa kaniyang ulo ang kaniyang dugo at hindi namin magiging kasalanan: at sinomang kasama mo sa bahay ay mahuhulog sa aming ulo ang dugo niya, kung may magbuhat sa kaniya ng kamay.

19 It shall come about that anyone who goes out of the doors of your house into the street, his blood shall be on his own head, and we shall be free; but anyone who is with you in the house, his blood shall be on our head if a hand is laid on him.

20 Nguni't kung iyong ihayag itong aming pakay, ay hindi namin ipagkakasala ang pagkapanumpa sa iyo, na iyong ipinapanumpa sa amin.

20 But if you tell this business of ours, then we shall be free from the oath which you have made us swear.”

21 At kaniyang sinabi, Ayon sa inyong mga salita, ay siya nawang mangyari. At kaniyang pinapagpaalam sila at sila'y yumaon: at kaniyang itinali ang panaling pula sa dungawan.

21 She said, “According to your words, so be it.” So she sent them away, and they departed; and she tied the scarlet cord in the window.

22 At sila'y yumaon at naparoon sa bundok, at tumahan doon na tatlong araw, hanggang sa nagsibalik ang mga manghahabol; at hinanap sila ng mga manghahabol sa lahat ng daan, nguni't hindi sila nasumpungan.

22 They departed and came to the hill country, and remained there for three days until the pursuers returned. Now the pursuers had sought them all along the road, but had not found them.

23 Nang magkagayo'y nagsibalik ang dalawang lalake at bumaba sa bundok, at tumawid at naparoon kay Josue na anak ni Nun; at kanilang isinaysay sa kaniya ang lahat na nangyari sa kanila.

23 Then the two men returned and came down from the hill country and crossed over and came to Joshua the son of Nun, and they related to him all that had happened to them.

24 At kanilang sinabi kay Josue, Tunay na ibinigay ng Panginoon sa ating mga kamay ang buong lupain; at bukod dito'y nangliliit ang lahat na nananahan sa lupain sa harap natin.

24 They said to Joshua, “Surely the Lord has given all the land into our hands; moreover, all the inhabitants of the land have melted away before us.”

n/a

New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org