3 Maging ang mga chakal ay naglalabas ng suso, nangagpapasuso sa kanilang mga anak: ang anak na babae ng aking bayan ay naging mabagsik, parang mga avestruz sa ilang.
3 Even jackals offer the breast,They nurse their young;But the daughter of my people has become cruelLike ostriches in the wilderness.
4 Ang dila ng sumususong bata ay nadidikit sa ngalangala ng kaniyang bibig dahil sa uhaw: ang mga munting bata ay nagsisihingi ng tinapay, at walang taong magpuputol nito sa kanila.
4 The tongue of the infant cleavesTo the roof of its mouth because of thirst;The little ones ask for bread,But no one breaks it for them.
6 Sapagka't ang kasamaan ng anak na babae ng aking bayan ay lalong malaki kay sa kasalanan ng Sodoma, na nagiba sa isang sangdali, at walang mga kamay na humawak sa kaniya.
6 For the iniquity of the daughter of my peopleIs greater than the sin of Sodom,Which was overthrown as in a moment,And no hands were turned toward her.
7 Ang kaniyang mga mahal na tao ay lalong malinis kay sa nieve, mga lalong maputi kay sa gatas; sila'y lalong mapula sa katawan kay sa mga rubi, ang kanilang kinis ay parang zafiro.
7 Her consecrated ones were purer than snow,They were whiter than milk;They were more ruddy in body than corals,Their polishing was like lapis lazuli.
8 Ang kanilang anyo ay lalong maitim kay sa uling; sila'y hindi makilala sa mga lansangan: ang kanilang balat ay naninikit sa kanilang mga buto; natutuyo, nagiging parang tungkod.
8 Their appearance is blacker than soot,They are not recognized in the streets;Their skin is shriveled on their bones,It is withered, it has become like wood.
9 Silang napatay ng tabak ay maigi kay sa kanila na napatay ng gutom; sapagka't ang mga ito ay nagsisihapay, na napalagpasan, dahil sa pangangailangan ng mga bunga sa parang.
9 Better are those slain with the swordThan those slain with hunger;For they pine away, being strickenFor lack of the fruits of the field.
10 Ang mga kamay ng mga mahabaging babae ay nangagluto ng kanilang sariling mga anak; mga naging kanilang pagkain sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
10 The hands of compassionate womenBoiled their own children;They became food for themBecause of the destruction of the daughter of my people.
11 Ginanap ng Panginoon ang kaniyang kapusukan, kaniyang ibinugso ang kaniyang mabangis na galit; at siya'y nagpaalab ng apoy sa Sion, na pumugnaw ng mga patibayan niyaon.
11 The Lord has accomplished His wrath,He has poured out His fierce anger;And He has kindled a fire in ZionWhich has consumed its foundations.
12 Ang mga hari sa lupa ay hindi nanganiwala, o ang lahat mang nananahan sa sanglibutan, na ang kaaway at kalaban ay papasok sa mga pintuang-bayan ng Jerusalem.
12 The kings of the earth did not believe,Nor did any of the inhabitants of the world,That the adversary and the enemyCould enter the gates of Jerusalem.
15 Magsihiwalay kayo, sila'y nagsisihiyaw sa kanila, Marurumi! magsihiwalay kayo, magsihiwalay kayo, huwag ninyong hipuin: nang sila'y magsitakas at magsilaboy ay sinabi ng mga tao sa gitna ng mga bansa, Hindi na sila nangingibang bayan pa rito.
15 “Depart! Unclean!” they cried of themselves.“Depart, depart, do not touch!”So they fled and wandered;Men among the nations said,“They shall not continue to dwell with us.”
16 Pinangalat sila ng galit ng Panginoon; sila'y hindi na niya lilingapin pa. Hindi nila iginagalang ang mga pagkatao ng mga saserdote, hindi nila pinakukundanganan ang mga matanda.
16 The presence of the Lord has scattered them,He will not continue to regard them;They did not honor the priests,They did not favor the elders.
18 Kanilang inaabangan ang aming mga hakbang, upang huwag kaming makayaon sa aming mga lansangan: ang aming wakas ay malapit na, ang aming mga kaarawan ay nangaganap; sapagka't ang aming wakas ay dumating.
18 They hunted our stepsSo that we could not walk in our streets;Our end drew near,Our days were finishedFor our end had come.
20 Ang hinga ng aming mga butas ng ilong, ang pinahiran ng Panginoon ay nahuli sa kanilang mga hukay; na siya naming pinagsasabihan, sa kaniyang mga lilim ay mabubuhay kami sa mga bansa.
20 The breath of our nostrils, the Lord’s anointed,Was captured in their pits,Of whom we had said, “Under his shadowWe shall live among the nations.”
21 Ikaw ay magalak at matuwa Oh anak na babae ng Edom, na tumatahan sa lupain ng Uz: ang saro ay darating din sa iyo; ikaw ay malalango, at magpapakahubad.
21 Rejoice and be glad, O daughter of Edom,Who dwells in the land of Uz;But the cup will come around to you as well,You will become drunk and make yourself naked.
22 Ang parusa sa iyong kasamaan ay naganap, Oh anak na babae ng Sion, hindi ka na niya dadalhin pa sa pagkabihag: kaniyang dadalawin ang iyong kasamaan, Oh anak na babae ng Edom; kaniyang ililitaw ang iyong mga kasalanan.
22 The punishment of your iniquity has been completed, O daughter of Zion;He will exile you no longer.But He will punish your iniquity, O daughter of Edom;He will expose your sins!