וַיִּבְרַ֣ח
way·yiḇ·raḥ
and fled
דָּוִ֔ד
dā·wiḏ,
[מנוות]
min·nō·wi·wṯ
(מִנָּי֖וֹת)
min·nā·yō·wṯ
、 בָּרָמָ֑ה
bā·rā·māh;
in Ramah
וַיָּבֹ֞א
way·yā·ḇō
and went
וַיֹּ֣אמֶר ׀
way·yō·mer
and said
לִפְנֵ֣י
lip̄·nê
to
、 יְהוֹנָתָ֗ן
yə·hō·w·nā·ṯān,
מֶ֤ה
meh
؟ עָשִׂ֙יתִי֙
‘ā·śî·ṯî
have I done ؟
מֶֽה־
meh-
what [is]
؟ עֲוֺנִ֤י
‘ă·wō·nî
my iniquity ؟
וּמֶֽה־
ū·meh-
and what [is]
חַטָּאתִי֙
ḥaṭ·ṭā·ṯî
my sin
לִפְנֵ֣י
lip̄·nê
、 אָבִ֔יךָ
’ā·ḇî·ḵā,
כִּ֥י
מְבַקֵּ֖שׁ
mə·ḇaq·qêš
אֶת־
’eṯ-
-
؟ נַפְשִֽׁי׃
nap̄·šî.
my life ؟