וְלָרָ֣שׁ
wə·lā·rāš
But the poor [man]
אֵֽין־
’ên-
[had] not
、 כֹּ֗ל
kōl,
כִּי֩
אִם־
’im-
、 כִּבְשָׂ֨ה
kiḇ·śāh
ewe lamb
אַחַ֤ת
’a·ḥaṯ
קְטַנָּה֙
qə·ṭan·nāh
אֲשֶׁ֣ר
’ă·šer
קָנָ֔ה
qā·nāh,
– וַיְחַיֶּ֕הָ
way·ḥay·ye·hā
and nourished
וַתִּגְדַּ֥ל
wat·tiḡ·dal
and it grew up
עִמּ֛וֹ
‘im·mōw
with him
וְעִם־
wə·‘im-
and with
– בָּנָ֖יו
bā·nāw
יַחְדָּ֑ו
yaḥ·dāw;
、 מִפִּתּ֨וֹ
mip·pit·tōw
of his own food
תֹאכַ֜ל
ṯō·ḵal
it ate
、 וּמִכֹּס֤וֹ
ū·mik·kō·sōw
and from his own cup
תִשְׁתֶּה֙
ṯiš·teh
、 וּבְחֵיק֣וֹ
ū·ḇə·ḥê·qōw
and in his bosom
תִשְׁכָּ֔ב
ṯiš·kāḇ,
וַתְּהִי־
wat·tə·hî-
and it was
ל֖וֹ
lōw
to him
. כְּבַֽת׃
kə·ḇaṯ.