、 וְהִנֵּ֗ה
wə·hin·nêh,
And suddenly
כִּדְמוּת֙
kiḏ·mūṯ
בְּנֵ֣י
bə·nê
of the sons
אָדָ֔ם
’ā·ḏām,
of men
נֹגֵ֖עַ
nō·ḡê·a‘
עַל־
‘al-
on
– שְׂפָתָ֑י
śə·p̄ā·ṯāy;
my lips
וָאֶפְתַּח־
wā·’ep̄·taḥ-
、 פִּ֗י
pî,
my mouth
、 וָאֲדַבְּרָה֙
wā·’ă·ḏab·bə·rāh
and spoke
וָאֹֽמְרָה֙
wā·’ō·mə·rāh
and saying
אֶל־
’el-
to
הָעֹמֵ֣ד
hā·‘ō·mêḏ
לְנֶגְדִּ֔י
lə·neḡ·dî,
、 אֲדֹנִ֗י
’ă·ḏō·nî,
My lord
בַּמַּרְאָה֙
bam·mar·’āh
נֶהֶפְכ֤וּ
ne·hep̄·ḵū
צִירַי֙
ṣî·ray
עָלַ֔י
‘ā·lay,
me
וְלֹ֥א
wə·lō
and no
עָצַ֖רְתִּי
‘ā·ṣar·tî
. כֹּֽחַ׃
kō·aḥ.