וַיַּזְעֵ֗ק
way·yaz·‘êq,
And he caused [it] to be proclaimed
וַיֹּ֙אמֶר֙
way·yō·mer
בְּנִֽינְוֵ֔ה
bə·nî·nə·wêh,
מִטַּ֧עַם
miṭ·ṭa·‘am
by the decree
הַמֶּ֛לֶךְ
ham·me·leḵ
of the king
、 וּגְדֹלָ֖יו
ū·ḡə·ḏō·lāw
and his nobles
、 לֵאמֹ֑ר
lê·mōr;
saying
הָאָדָ֨ם
hā·’ā·ḏām
、 וְהַבְּהֵמָ֜ה
wə·hab·bə·hê·māh
הַבָּקָ֣ר
hab·bā·qār
、 וְהַצֹּ֗אן
wə·haṣ·ṣōn,
אַֽל־
’al-
יִטְעֲמוּ֙
yiṭ·‘ă·mū
. מְא֔וּמָה
mə·’ū·māh,
אַ֨ל־
’al-
Not
、 יִרְע֔וּ
yir·‘ū,
do let them eat
וּמַ֖יִם
ū·ma·yim
אַל־
’al-
. יִשְׁתּֽוּ׃
yiš·tū.