Een lied, een psalm van David. (1a) O God! mijn hart is bereid; ik zal zingen en psalmzingen, ook mijn eer.

Ik zal U loven onder de volken, o HEERE! en ik zal U psalmzingen onder de natien.

Want Uw goedertierenheid is groot tot boven de hemelen, en Uw waarheid tot aan de bovenste wolken.

Geef Gij ons hulp uit de benauwdheid; want des mensen heil is ijdelheid.

Waak op, gij luit en harp! ik zal in den dageraad opwaken.

Gilead is mijn, Manasse is mijn, en Efraim is de sterkte mijns hoofds; Juda is mijn wetgever.

Wie zal mij voeren in een vaste stad? Wie zal mij leiden tot in Edom?

[ (Psalms 108:14) In God zullen wij kloeke daden doen, en Hij zal onze wederpartijders vertreden. ]

Verhef U, o God! boven de hemelen, en Uw eer over de ganse aarde.

God heeft gesproken in Zijn heiligdom, dies zal ik van vreugde opspringen; ik zal Sichem delen, en het dal van Sukkoth zal ik afmeten.

Moab is mijn waspot; op Edom zal ik mijn schoen werpen; over Palestina zal ik juichen.

Opdat Uw beminden bevrijd worden; geef heil door Uw rechterhand, en verhoor ons.

Zult Gij het niet zijn, o God! Die ons verstoten hadt, en Die niet uittoogt, o God! met onze heirkrachten?