Toen Israel uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;

De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.

Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;

De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.

Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.

Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israel Zijn volkomene heerschappij.

Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?

Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?