וַיֹּ֨אמֶר
way·yō·mer
And said
יָרָבְעָ֜ם
yā·rā·ḇə·‘ām
、 לְאִשְׁתּ֗וֹ
lə·’iš·tōw,
to his wife
、 ק֤וּמִי
qū·mî
arise
、 נָא֙
please
、 וְהִשְׁתַּנִּ֔ית
wə·hiš·tan·nîṯ,
וְלֹ֣א
wə·lō
that not
יֵֽדְע֔וּ
yê·ḏə·‘ū,
כִּי־
kî-
[אתי]
’at·tî
(אַ֖תְּ)
’at
אֵ֣שֶׁת
’ê·šeṯ
as the wife
– יָרָבְעָ֑ם
yā·rā·ḇə·‘ām;
of Jeroboam
וְהָלַ֣כְתְּ
wə·hā·laḵt
and go
– שִׁלֹ֗ה
ši·lōh,
to Shiloh
、 הִנֵּה־
hin·nêh-
indeed
שָׁם֙
šām
אֲחִיָּ֣ה
’ă·ḥî·yāh
Ahijah [is]
、 הַנָּבִ֔יא
han·nā·ḇî,
the prophet
הֽוּא־
hū-
he
דִבֶּ֥ר
ḏib·ber
עָלַ֛י
‘ā·lay
me
לְמֶ֖לֶךְ
lə·me·leḵ
that [I would be] king
עַל־
‘al-
הָעָ֥ם
hā·‘ām
. הַזֶּֽה׃
haz·zeh.