וַיִּשְׁמַ֣ע
way·yiš·ma‘
דָּוִד֮
dā·wiḏ
כִּ֣י
、 מֵ֣ת
mêṯ
was dead
נָבָל֒
nā·ḇāl
、 וַיֹּ֡אמֶר
way·yō·mer
and he said
בָּר֣וּךְ
bā·rūḵ
Blessed [be]
、 יְהוָ֡ה
Yah·weh
Yahweh
אֲשֶׁ֣ר
’ă·šer
רָב֩
rāḇ
אֶת־
’eṯ-
-
רִ֨יב
rîḇ
the cause of
חֶרְפָּתִ֜י
ḥer·pā·ṯî
מִיַּ֣ד
mî·yaḏ
、 נָבָ֗ל
nā·ḇāl,
of Nabal
וְאֶת־
wə·’eṯ-
and
עַבְדּוֹ֙
‘aḇ·dōw
חָשַׂ֣ךְ
ḥā·śaḵ
– מֵֽרָעָ֔ה
mê·rā·‘āh,
וְאֵת֙
wə·’êṯ
רָעַ֣ת
rā·‘aṯ
נָבָ֔ל
nā·ḇāl,
הֵשִׁ֥יב
hê·šîḇ
יְהוָ֖ה
Yah·weh
. בְּרֹאשׁ֑וֹ
bə·rō·šōw;
on his own head .
וַיִּשְׁלַ֤ח
way·yiš·laḥ
And sent
דָּוִד֙
dā·wiḏ
וַיְדַבֵּ֣ר
way·ḏab·bêr
、 בַּאֲבִיגַ֔יִל
ba·’ă·ḇî·ḡa·yil,
to Abigail
לְקַחְתָּ֥הּ
lə·qaḥ·tāh
ל֖וֹ
lōw
to her
. לְאִשָּֽׁה׃
lə·’iš·šāh.
as his wife .