וַיֹּ֣אמֶר
way·yō·mer
And he said
ל֗וֹ
lōw,
to him
אֱמָר־
’ĕ·mār-
נָ֣א
אֵלֶיהָ֮
’ê·le·hā
to her
、 הִנֵּ֣ה
hin·nêh
Look
חָרַ֣דְתְּ ׀
ḥā·raḏt
אֵלֵינוּ֮
’ê·lê·nū
for us
אֶת־
’eṯ-
with
כָּל־
kāl-
– הַחֲרָדָ֣ה
ha·ḥă·rā·ḏāh
care
הַזֹּאת֒
haz·zōṯ
מֶ֚ה
meh
לַעֲשׂ֣וֹת
la·‘ă·śō·wṯ
[can I] do
לָ֔ךְ
lāḵ,
הֲיֵ֤שׁ
hă·yêš
do you want me
לְדַבֶּר־
lə·ḏab·ber-
to speak on
לָךְ֙
lāḵ
אֶל־
’el-
to
、 הַמֶּ֔לֶךְ
ham·me·leḵ,
the king
א֖וֹ
’ōw
or
אֶל־
’el-
to
שַׂ֣ר
śar
؟ הַצָּבָ֑א
haṣ·ṣā·ḇā;
of the army ؟
、 וַתֹּ֕אמֶר
wat·tō·mer
and she answered
בְּת֥וֹךְ
bə·ṯō·wḵ
עַמִּ֖י
‘am·mî
אָנֹכִ֥י
’ā·nō·ḵî
I
. יֹשָֽׁבֶת׃
yō·šā·ḇeṯ.