、 וַיֹּ֣אמֶר
way·yō·mer
So said
נַעֲמָ֔ן
na·‘ă·mān,
、 הוֹאֵ֖ל
hō·w·’êl
please
קַ֣ח
qaḥ
. כִּכָּרָ֑יִם
kik·kā·rā·yim;
וַיִּפְרָץ־
way·yip̄·rāṣ-
And he urged
בּ֗וֹ
bōw,
וַיָּצַר֩
way·yā·ṣar
and bound
כִּכְּרַ֨יִם
kik·kə·ra·yim
כֶּ֜סֶף
ke·sep̄
בִּשְׁנֵ֣י
biš·nê
in two
、 חֲרִטִ֗ים
ḥă·ri·ṭîm,
bags
וּשְׁתֵּי֙
ū·šə·tê
and two
חֲלִפ֣וֹת
ḥă·li·p̄ō·wṯ
with changes
、 בְּגָדִ֔ים
bə·ḡā·ḏîm,
of garments
וַיִּתֵּן֙
way·yit·tên
and handed [them]
אֶל־
’el-
to
שְׁנֵ֣י
šə·nê
– נְעָרָ֔יו
nə·‘ā·rāw,
of his servants
וַיִּשְׂא֖וּ
way·yiś·’ū
. לְפָנָֽיו׃
lə·p̄ā·nāw.
on ahead of him .