וַיְהִ֞י
way·hî
So it was
כִּשְׁמֹ֣עַ ׀
kiš·mō·a‘
אֱלִישָׁ֣ע
’ĕ·lî·šā‘
אִישׁ־
’îš-
the man
הָאֱלֹהִ֗ים
hā·’ĕ·lō·hîm,
of God
כִּֽי־
kî-
קָרַ֤ע
qā·ra‘
מֶֽלֶךְ־
me·leḵ-
the king
יִשְׂרָאֵל֙
yiś·rā·’êl
אֶת־
’eṯ-
-
、 בְּגָדָ֔יו
bə·ḡā·ḏāw,
וַיִּשְׁלַח֙
way·yiš·laḥ
אֶל־
’el-
to
、 הַמֶּ֣לֶךְ
ham·me·leḵ
the king
、 לֵאמֹ֔ר
lê·mōr,
saying
לָ֥מָּה
lām·māh
קָרַ֖עְתָּ
qā·ra‘·tā
؟ בְּגָדֶ֑יךָ
bə·ḡā·ḏe·ḵā;
יָבֹֽא־
yā·ḇō-
נָ֣א
אֵלַ֔י
’ê·lay,
to me
וְיֵדַ֕ע
wə·yê·ḏa‘
and he shall know
כִּ֛י
יֵ֥שׁ
yêš
נָבִ֖יא
nā·ḇî
. בְּיִשְׂרָאֵֽל׃
bə·yiś·rā·’êl.
in Israel .