וַיַּעַן֩
way·ya·‘an
And spoke up
שְׁכַנְיָ֨ה
šə·ḵan·yāh
בֶן־
ḇen-
、 יְחִיאֵ֜ל
yə·ḥî·’êl
of Jehiel
מִבְּנֵ֤י
mib·bə·nê
[one] of the sons
[עולם]
‘ō·w·lām
of Elam
、 (עֵילָם֙)
‘ê·lām
Elam
וַיֹּ֣אמֶר
way·yō·mer
and said
、 לְעֶזְרָ֔א
lə·‘ez·rā,
to Ezra
אֲנַ֙חְנוּ֙
’ă·naḥ·nū
we
מָעַ֣לְנוּ
mā·‘al·nū
、 בֵאלֹהֵ֔ינוּ
ḇê·lō·hê·nū,
וַנֹּ֛שֶׁב
wan·nō·šeḇ
נָשִׁ֥ים
nā·šîm
נָכְרִיּ֖וֹת
nā·ḵə·rî·yō·wṯ
מֵעַמֵּ֣י
mê·‘am·mê
– הָאָ֑רֶץ
hā·’ā·reṣ;
of the land
וְעַתָּ֛ה
wə·‘at·tāh
and yet
יֵשׁ־
yêš-
מִקְוֶ֥ה
miq·weh
לְיִשְׂרָאֵ֖ל
lə·yiś·rā·’êl
עַל־
‘al-
. זֹֽאת׃
zōṯ.
of this .