וְעַתָּ֗ה
wə·‘at·tāh,
קְרָ֨א
qə·rā
、 נָ֜א
now
בְּאָזְנֵ֤י
bə·’ā·zə·nê
in the hearing
、 הָעָם֙
hā·‘ām
of the people
、 לֵאמֹ֔ר
lê·mōr,
saying
מִֽי־
mî-
who [is]
יָרֵ֣א
yā·rê
、 וְחָרֵ֔ד
wə·ḥā·rêḏ,
and afraid
יָשֹׁ֥ב
yā·šōḇ
וְיִצְפֹּ֖ר
wə·yiṣ·pōr
and depart at once
מֵהַ֣ר
mê·har
. הַגִּלְעָ֑ד
hag·gil·‘āḏ;
וַיָּ֣שָׁב
way·yā·šāḇ
מִן־
min-
of
הָעָ֗ם
hā·‘ām,
the people
עֶשְׂרִ֤ים
‘eś·rîm
וּשְׁנַ֙יִם֙
ū·šə·na·yim
and two
– אֶ֔לֶף
’e·lep̄,
וַעֲשֶׂ֥רֶת
wa·‘ă·śe·reṯ
and ten
אֲלָפִ֖ים
’ă·lā·p̄îm
. נִשְׁאָֽרוּ׃
niš·’ā·rū.
ס
s
-