וַיֹּ֨אכַל
way·yō·ḵal
בֹּ֤עַז
bō·‘az
、 וַיֵּשְׁתְּ֙
way·yê·šət
and drunk
、 וַיִּיטַ֣ב
way·yî·ṭaḇ
and was cheerful
לִבּ֔וֹ
lib·bōw,
וַיָּבֹ֕א
way·yā·ḇō
and he went
לִשְׁכַּ֖ב
liš·kaḇ
בִּקְצֵ֣ה
biq·ṣêh
at the end
– הָעֲרֵמָ֑ה
hā·‘ă·rê·māh;
of the heap of grain
וַתָּבֹ֣א
wat·tā·ḇō
and she came
、 בַלָּ֔ט
ḇal·lāṭ,
softly
וַתְּגַ֥ל
wat·tə·ḡal
、 מַרְגְּלֹתָ֖יו
mar·gə·lō·ṯāw
his feet
. וַתִּשְׁכָּֽב׃
wat·tiš·kāḇ.
and lay down .