וַיְהִ֣י ׀
way·hî
So it was
כִּשְׁמֹ֣עַ
kiš·mō·a‘
when heard [it]
אֵלִיָּ֗הוּ
’ê·lî·yā·hū,
וַיָּ֤לֶט
way·yā·leṭ
פָּנָיו֙
pā·nāw
、 בְּאַדַּרְתּ֔וֹ
bə·’ad·dar·tōw,
in his cloak
、 וַיֵּצֵ֕א
way·yê·ṣê
and went out
וַֽיַּעֲמֹ֖ד
way·ya·‘ă·mōḏ
and stood
פֶּ֣תַח
pe·ṯaḥ
in the entrance
. הַמְּעָרָ֑ה
ham·mə·‘ā·rāh;
of the cave .
、 וְהִנֵּ֤ה
wə·hin·nêh
And suddenly
אֵלָיו֙
’ê·lāw
to him
ק֔וֹל
qō·wl,
、 וַיֹּ֕אמֶר
way·yō·mer
and said
מַה־
mah-
לְּךָ֥
lə·ḵā
、 פֹ֖ה
p̄ōh
here
؟ אֵלִיָּֽהוּ׃
’ê·lî·yā·hū.