וְדָוִ֣ד
wə·ḏā·wiḏ
、 אָמַ֗ר
’ā·mar,
had said
אַךְ֩
’aḵ
לַשֶּׁ֨קֶר
laš·še·qer
in vain
שָׁמַ֜רְתִּי
šā·mar·tî
אֶֽת־
’eṯ-
-
כָּל־
kāl-
אֲשֶׁ֤ר
’ă·šer
לָזֶה֙
lā·zeh
、 בַּמִּדְבָּ֔ר
bam·miḏ·bār,
in the wilderness
וְלֹא־
wə·lō-
נִפְקַ֥ד
nip̄·qaḏ
מִכָּל־
mik·kāl
of all
אֲשֶׁר־
’ă·šer-
ל֖וֹ
lōw
מְא֑וּמָה
mə·’ū·māh;
וַיָּֽשֶׁב־
way·yā·šeḇ-
and he has repaid
לִ֥י
me
רָעָ֖ה
rā·‘āh
תַּ֥חַת
ta·ḥaṯ
. טוֹבָֽה׃
ṭō·w·ḇāh.