וַיִּ֣בֶז
way·yi·ḇez
But he disdained
בְּעֵינָ֗יו
bə·‘ê·nāw,
לִשְׁלֹ֤ח‪‬
liš·lōḥ
to lay
יָד֙
yāḏ
בְּמָרְדֳּכַ֣י
bə·mā·rə·do·ḵay
– לְבַדּ֔וֹ
lə·ḇad·dōw,
alone
כִּֽי־
kî-
הִגִּ֥ידוּ
hig·gî·ḏū
ל֖וֹ
lōw
אֶת־
’eṯ-
-
עַ֣ם
‘am
of the people
– מָרְדֳּכָ֑י
mā·rə·do·ḵāy;
of Mordecai
וַיְבַקֵּ֣שׁ
way·ḇaq·qêš
הָמָ֗ן
hā·mān,
לְהַשְׁמִ֧יד
lə·haš·mîḏ
אֶת־
’eṯ-
-
כָּל־
kāl-
הַיְּהוּדִ֛ים
hay·yə·hū·ḏîm
the Jews
אֲשֶׁ֛ר
’ă·šer
בְּכָל־
bə·ḵāl
מַלְכ֥וּת
mal·ḵūṯ
、 אֲחַשְׁוֵר֖וֹשׁ
’ă·ḥaš·wê·rō·wōš
of Ahasuerus
עַ֥ם
‘am
the people
. מָרְדֳּכָֽי׃
mā·rə·do·ḵāy.