הִנֵּה־
hin·nêh-
、 נָ֠א
now
הָעִ֨יר
hā·‘îr
the city
הַזֹּ֧את
haz·zōṯ
קְרֹבָ֛ה
qə·rō·ḇāh
[is] near
לָנ֥וּס
lā·nūs
to flee
、 שָׁ֖מָּה
šām·māh
there
וְהִ֣יא
wə·hî
and it [is]
. מִצְעָ֑ר
miṣ·‘ār;
אִמָּלְטָ֨ה
’im·mā·lə·ṭāh
、 נָּ֜א
please
、 שָׁ֗מָּה
šām·māh,
there
הֲלֹ֥א
hă·lō
[is] not
מִצְעָ֛ר
miṣ·‘ār
؟ הִ֖וא
it ؟
וּתְחִ֥י
ū·ṯə·ḥî
. נַפְשִֽׁי׃
nap̄·šî.
my soul .