וַיַּ֨עַן
way·ya·‘an
יִצְחָ֜ק
yiṣ·ḥāq
וַיֹּ֣אמֶר
way·yō·mer
and said
、 לְעֵשָׂ֗ו
lə·‘ê·śāw,
to Esau
、 הֵ֣ן
hên
indeed
גְּבִ֞יר
gə·ḇîr
שַׂמְתִּ֥יו
śam·tîw
、 לָךְ֙
lāḵ
unto you
וְאֶת־
wə·’eṯ-
and
כָּל־
kāl-
אֶחָ֗יו
’e·ḥāw,
נָתַ֤תִּי
nā·ṯat·tî
לוֹ֙
lōw
to him
– לַעֲבָדִ֔ים
la·‘ă·ḇā·ḏîm,
as servants
וְדָגָ֥ן
wə·ḏā·ḡān
and with grain
וְתִירֹ֖שׁ
wə·ṯî·rōš
and wine
. סְמַכְתִּ֑יו
sə·maḵ·tîw;
וּלְכָ֣ה
ū·lə·ḵāh
And for you
אֵפ֔וֹא
’ê·p̄ō·w,
מָ֥ה
māh
、 אֶֽעֱשֶׂ֖ה
’e·‘ĕ·śeh
shall I do 、
؟ בְּנִֽי׃
bə·nî.
my son ؟