וַיִּקְרְב֣וּ
way·yiq·rə·ḇū
יְמֵֽי־
yə·mê-
the time
יִשְׂרָאֵ֘ל‪‬
yiś·rā·’êl
– לָמוּת֒
lā·mūṯ
to die
וַיִּקְרָ֣א ׀
way·yiq·rā
לִבְנ֣וֹ
liḇ·nōw
、 לְיוֹסֵ֗ף
lə·yō·w·sêp̄,
Joseph
וַיֹּ֤אמֶר
way·yō·mer
and said
、 לוֹ֙
lōw
to him
אִם־
’im-
if
נָ֨א
מָצָ֤אתִי
mā·ṣā·ṯî
חֵן֙
ḥên
、 בְּעֵינֶ֔יךָ
bə·‘ê·ne·ḵā,
in your sight
、 שִֽׂים־
śîm-
put
、 נָ֥א
please
יָדְךָ֖
yā·ḏə·ḵā
תַּ֣חַת
ta·ḥaṯ
、 יְרֵכִ֑י
yə·rê·ḵî;
my thigh
וְעָשִׂ֤יתָ
wə·‘ā·śî·ṯā
and deal
עִמָּדִי֙
‘im·mā·ḏî
with me
חֶ֣סֶד
ḥe·seḏ
. וֶאֱמֶ֔ת
we·’ĕ·meṯ,
and truly .
אַל־
’al-
Not
נָ֥א
תִקְבְּרֵ֖נִי
ṯiq·bə·rê·nî
do bury me
、 בְּמִצְרָֽיִם׃
bə·miṣ·rā·yim.
in Egypt