וַיֵּצֵ֣א
way·yê·ṣê
But went out
אֲלֵיהֶ֗ם
’ă·lê·hem,
to them
、 הָאִישׁ֙
hā·’îš
the man
בַּ֣עַל
ba·‘al
the master
、 הַבַּ֔יִת
hab·ba·yiṯ,
of the house
וַיֹּ֣אמֶר
way·yō·mer
and said
אֲלֵהֶ֔ם
’ă·lê·hem,
to them
、 אַל־
’al-
No
、 אַחַ֖י
’a·ḥay
my brothers
אַל־
’al-
not
– תָּרֵ֣עוּ
tā·rê·‘ū
do act [so] wickedly
、 נָ֑א
nā;
I beg you
אַ֠חֲרֵי
’a·ḥă·rê
אֲשֶׁר־
’ă·šer-
בָּ֞א
הָאִ֤ישׁ
hā·’îš
הַזֶּה֙
haz·zeh
אַל־
’al-
、 בֵּיתִ֔י‪‬
bê·ṯî,
my house
אַֽל־
’al-
not
תַּעֲשׂ֖וּ
ta·‘ă·śū
אֶת־
’eṯ-
-
הַנְּבָלָ֥ה
han·nə·ḇā·lāh
. הַזֹּֽאת׃
haz·zōṯ.