Toen zeide hij tot zijn dienstknechten: De bruiloft is wel bereid, doch de genoden waren het niet waardig.

En ik heb hem tot Uw discipelen gebracht, en zij hebben hem niet kunnen genezen.

En uit de graven uitgegaan zijnde, na Zijn opstanding, kwamen zij in de heilige stad, en zijn velen verschenen.

Als het nu avond geworden was, zeide de heer des wijngaards, tot zijn rentmeester: Roep de arbeiders, en geef hun het loon, beginnende van de laatsten tot de eersten.

Doch de stadhouder zeide: Wat heeft Hij dan kwaads gedaan? En zij riepen te meer, zeggende: Laat Hem gekruisigd worden!

Ik was een vreemdeling; en gij hebt Mij niet geherbergd; naakt, en gij hebt Mij niet gekleed; krank, en in de gevangenis, en gij hebt Mij niet bezocht.

En aldaar was Maria Magdalena, en de andere Maria, zittende tegenover het graf.

En uit vrees van hem zijn de wachters zeer verschrikt geworden, en werden als doden.

Toen verstonden de discipelen dat Hij hun van Johannes de Doper gesproken had.

Maar de wijzen namen olie in haar vaten, met haar lampen.

En zijn hoofd werd gebracht in een schotel, en het dochtertje gegeven; en zij droeg het tot haar moeder.

Ook de begroetingen op de markten, en van de mensen genaamd te worden: Rabbi, Rabbi!

En indien het geschiedt, dat hij hetzelve vindt, voorwaar zeg Ik u, dat hij zich meer verblijdt over hetzelve, dan over de negen en negentig, die niet afgedwaald zijn geweest.

En zij beraadslaagden te zamen, dat zij Jezus met listigheid vangen en doden zouden.

En zo wie gezworen zal hebben bij het altaar, dat is niets; maar zo wie gezworen zal hebben bij de gave, die daarop is, die is schuldig.

En Zijn hand uitstrekkende over Zijn discipelen, zeide Hij: Ziet, Mijn moeder en Mijn broeders.

En Jezus, bij hen komende, raakte hen aan, en zeide: Staat op en vreest niet.

Ter zelfder ure sprak Jezus tot de scharen: Gij zijt uitgegaan als tegen een moordenaar, met zwaarden en stokken, om Mij te vangen; dagelijks zat Ik bij u, lerende in den tempel, en gij hebt Mij niet gegrepen;

En zou beginnen zijn mededienstknechten te slaan, en te eten en te drinken met de dronkaards;

En de discipelen heengegaan zijnde, en gedaan hebbende, gelijk Jezus hun bevolen had,

Maar ten laatste kwamen twee valse getuigen, en zeiden: Deze heeft gezegd: Ik kan den tempel Gods afbreken, en in drie dagen denzelven opbouwen.

En die op den akker is, kere niet weder terug, om zijn klederen weg te nemen.

Doch de wijzen antwoordden, zeggende: Geenszins, opdat er misschien voor ons en voor u niet genoeg zij; maar gaat liever tot de verkopers, en koopt voor uzelven.

En Petrus volgde Hem van verre tot aan de zaal des hogepriesters, en binnengegaan zijnde, zat hij bij de dienaren, om het einde te zien.

En de scharen van Zich gelaten hebbende, ging Hij in het schip, en kwam in de landpalen van Magdala.

En die de vijf talenten ontvangen had, kwam, en bracht tot hem andere vijf talenten, zeggende: Heer, vijf talenten hebt gij mij gegeven; zie, andere vijf talenten heb ik boven dezelve gewonnen.

En hebben dezelve gegeven voor den akker des pottenbakkers; volgens hetgeen mij de Heere bevolen heeft.

En een weinig daarna, die er stonden, bijkomende, zeiden tot Petrus: Waarlijk, gij zijt ook van die, want ook uw spraak maakt u openbaar.

En uitgegaan zijnde omtrent de derde ure, zag hij anderen, ledig staande op de markt.

En wie zweert bij den tempel, die zweert bij denzelven, en bij Dien, Die daarin woont.

En van toen af zocht hij gelegenheid, opdat hij Hem overleveren mocht.

Wederom zond hij andere dienstknechten, meer in getal dan de eersten, en zij deden hun desgelijks.

En hij zeide tot dezelve: Gaat ook gij heen in den wijngaard, en zo wat recht is, zal ik u geven. En zij gingen.

Daarom wie zweert bij het altaar, die zweert bij hetzelve, en bij al wat daarop is.

Hoe zouden dan de Schriften vervuld worden, die zeggen, dat het alzo geschieden moet?

En als Hij hun de handen opgelegd had, vertrok Hij van daar.

En te zamen raad gehouden hebbende, kochten zij daarmede den akker des pottenbakkers, tot een begrafenis voor de vreemdelingen.

En als zij kwamen, die ter elfder ure gehuurd waren, ontvingen zij ieder een penning.

Beveel dan, dat het graf verzekerd worde tot den derden dag toe, opdat Zijn discipelen misschien niet komen bij nacht, en stelen Hem, en zeggen tot het volk: Hij is opgestaan van de doden; en zo zal de laatste dwaling erger zijn, dan de eerste.

En die ze weidden, zijn gevlucht; en als zij in de stad gekomen waren, boodschapten zij al deze dingen, en wat den bezetenen geschied was.

En dien ontvangen hebbende, murmureerden zij tegen den heer des huizes,

En zoekende Hem te vangen, vreesden zij de scharen, dewijl deze Hem hielden voor een profeet.

En indien u iemand iets zegt, zo zult gij zeggen, dat de Heere deze van node heeft, en hij zal ze terstond zenden.

En als hij naar de voorpoort uitging, zag hem een andere dienstmaagd, en zeide tot degenen, die aldaar waren: Deze was ook met Jezus den Nazarener.

En de stadhouder, antwoordende, zeide tot hen: Welke van deze twee wilt gij, dat ik u zal loslaten? En zij zeiden: Bar-abbas.

En de eersten komende, meenden, dat zij meer ontvangen zouden; en zij zelven ontvingen ook elk een penning.

Wederom uitgegaan zijnde omtrent de zesde en negende ure, deed hij desgelijks.

Hetwelk, wanneer het vol geworden is, de vissers aan den oever optrekken, en nederzittende, lezen het goede uit in hun vaten, maar het kwade werpen zij weg.

Neem het uwe en ga heen. Ik wil deze laatsten ook geven, gelijk als u.

Maar die het ene ontvangen had, ging heen en groef in de aarde, en verborg het geld zijns heren.

Zij zeiden tot hem: Omdat ons niemand gehuurd heeft. Hij zeide tot hen: Gaat ook gij heen in den wijngaard, en zo wat recht is, zult gij ontvangen.

En die de twee talenten ontvangen had, kwam ook tot hem, en zeide: Heer, twee talenten hebt gij mij gegeven; zie, twee andere talenten heb ik boven dezelve gewonnen.

En indien zulks komt gehoord te worden van den stadhouder, wij zullen hem tevreden stellen, en maken, dat gij zonder zorg zijt.

Want deze zalf had kunnen duur verkocht, en de penningen den armen gegeven worden.

En als de mannen van die plaats Hem werden kennende, zonden zij in dat gehele omliggende land, en brachten tot Hem allen, die kwalijk gesteld waren;

Dan zegt hij: Ik zal wederkeren in mijn huis, van waar ik uitgegaan ben; en komende, vindt hij het ledig, met bezemen gekeerd en versierd.

Desgelijks ook die de twee ontvangen had, die won ook andere twee.

Wat dunkt ulieden? En zij, antwoordende, zeiden: Hij is des doods schuldig.

Voorwaar, Ik zeg u, dat hij hem zal zetten over al zijn goederen.

En niemand kon Hem een woord antwoorden; noch iemand durfde Hem van dien dag aan iets meer vragen.

Doch hij wilde niet, maar ging heen, en wierp hem in de gevangenis, totdat hij de schuld zou betaald hebben.

En die daar gegeten hadden, waren vier duizend mannen, zonder de vrouwen en kinderen.

En bevreesd zijnde, ben ik heengegaan, en heb uw talent verborgen in de aarde; zie, gij hebt het uwe.

En hoewel er vele valse getuigen toegekomen waren, zo vonden zij toch niet.

Maar hij loochende het voor allen, zeggende: Ik weet niet, wat gij zegt.

Toen stonden al die maagden op, en bereidden haar lampen.

En anderen gaven Hem kinnebakslagen, zeggende: Profeteer ons, Christus, wie is het, die U geslagen heeft?

En Zijn zusters, zijn zij niet allen bij ons? Van waar komt dan Dezen dit alles?

En zij aten allen en werden verzadigd, en zij namen op, het overschot der brokken, zeven volle manden.

Deze kwam tot Pilatus, en begeerde het lichaam van Jezus. Toen beval Pilatus, dat hem het lichaam gegeven zou worden.

En hij loochende het wederom met een eed, zeggende: Ik ken den Mens niet.