'Spreken' in de Bijbel

Zo zal ik ook mijn mond niet wederhouden, ik zal spreken in benauwdheid mijns geestes; ik zal klagen in bitterheid mijner ziel.

Hoe lang zult gij deze dingen spreken, en de redenen uws monds een geweldige wind zijn?

Zullen die u niet leren, tot u spreken, en uit hun hart redenen voortbrengen?

Zo zal ik spreken, en Hem niet vrezen; want zodanig ben ik niet bij mij.

Mijn ziel is verdrietig over mijn leven; ik zal mijn klacht op mij laten; ik zal spreken in bitterheid mijner ziel.

Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.

Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?

Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.

Zou ik ook, als gijlieden, spreken, indien uw ziel ware in mijner ziele plaats? Zou ik woorden tegen u samenhopen, en zou ik over u met mijn hoofd schudden?

Hoe lang is het, dat gijlieden een einde van woorden zult maken? Merkt op, en daarna zullen wij spreken.

Ook versmaden mij de jonge kinderen; sta ik op, zo spreken zij mij tegen.

Verdraagt mij, en ik zal spreken; en nadat ik gesproken zal hebben, spot dan.

Indien mijn lippen onrecht zullen spreken, en indien mijn tong bedrog zal uitspreken!

Doch Elihu had gewacht op Job in het spreken, omdat zij ouder van dagen waren dan hij.

Ik zeide: Laat de dagen spreken, en de veelheid der jaren wijsheid te kennen geven.

Ik heb dan gewacht, maar zij spreken niet; want zij staan stil; zij antwoorden niet meer.

Ik zal spreken, opdat ik voor mij lucht krijge; ik zal mijn lippen openen, en zal antwoorden.

Merk op, o Job! Hoor naar mij; zwijg, en ik zal spreken.

Zal het Hem verteld worden, als ik zo zou spreken? Denkt iemand dat, gewisselijk, hij zal verslonden worden.

Zal hij aan u veel smekingen maken? Zal hij zachtjes tot u spreken?

Hoor toch, en ik zal spreken; ik zal U vragen, en onderricht Gij mij.