וַתֹּ֨אמֶר
wat·tō·mer
So said
הָאָת֜וֹן
hā·’ā·ṯō·wn
the donkey
אֶל־
’el-
to
、 בִּלְעָ֗ם
bil·‘ām,
Balaam
הֲלוֹא֩
hă·lō·w
[am] not
אָנֹכִ֨י
’ā·nō·ḵî
I
、 אֲתֹֽנְךָ֜
’ă·ṯō·nə·ḵā
אֲשֶׁר־
’ă·šer-
רָכַ֣בְתָּ
rā·ḵaḇ·tā
עָלַ֗י
‘ā·lay,
on
מֵעֽוֹדְךָ֙
mê·‘ō·wḏ·ḵā
עַד־
‘aḏ-
to
؟ הַיּ֣וֹם
hay·yō·wm
day ؟
הַזֶּ֔ה
haz·zeh,
הַֽהַסְכֵּ֣ן
ha·has·kên
הִסְכַּ֔נְתִּי
his·kan·tî,
לַעֲשׂ֥וֹת
la·‘ă·śō·wṯ
to do
לְךָ֖
lə·ḵā
to you
כֹּ֑ה
kōh;
、 וַיֹּ֖אמֶר
way·yō·mer
and he said
. לֹֽא׃
lō.
No .