Want uit het stof komt het verdriet niet voort, en de moeite spruit niet uit de aarde;

Die den regen geeft op de aarde, en water zendt op de straten;

Die grote dingen doet, die men niet doorzoeken kan; wonderen, die men niet tellen kan;

Om de vernederden te stellen in het hoge; dat de rouwdragenden door heil verheven worden.

Hij maakt te niet de gedachten der arglistigen; dat hun handen niet een ding uitrichten.

Maar Hij verlost den behoeftige van het zwaard, van hun mond, en van de hand des sterken.

Hij vangt de wijzen in hun arglistigheid; dat de raad der verdraaiden gestort wordt.

Des daags ontmoeten zij de duisternis, en gelijk des nachts tasten zij in de middag.

Zo is voor den arme verwachting; en de boosheid stopt haar mond toe.

Want Hij doet smart aan, en Hij verbindt; Hij doorwondt, en Zijn handen helen.

Tegen de verwoesting en tegen den honger zult gij lachen, en voor het gedierte der aarde zult gij niet vrezen.

Roep nu, zal er iemand zijn, die u antwoorde? En tot wien van de heiligen zult gij u keren?

Want den dwaze brengt de toornigheid om, en de ijver doodt den slechte.

Tegen den gesel der tong zult gij verborgen wezen, en gij zult niet vrezen voor de verwoesting, als zij komt.

Want met de stenen des velds zal uw verbond zijn, en het gedierte des velds zal met u bevredigd zijn.

En gij zult bevinden, dat uw tent in vrede is; en gij zult uw woning verzorgen, en zult niet feilen.

In den honger zal Hij u verlossen van den dood, en in den oorlog van het geweld des zwaards.

Gij zult in ouderdom ten grave komen, gelijk de korenhoop te zijner tijd opgevoerd wordt.

Wiens oogst de hongerige verteerde, dien hij ook tot uit de doornen gehaald had; de struikrover slokte hun vermogen in.

Ook zult gij bevinden, dat uw zaad menigvuldig wezen zal, en uw spruiten als het kruid der aarde.

Ik heb gezien een dwaas wortelende; doch terstond vervloekte ik zijn woning.

Zie dit, wij hebben het doorzocht, het is alzo; hoor het, en bemerk gij het voor u.

Verre waren zijn zonen van heil; en zij werden verbrijzeld in de poort, en er was geen verlosser.

Zie, gelukzalig is de mens, denwelken God straft; daarom verwerp de kastijding des Almachtigen niet.

Maar de mens wordt tot moeite geboren; gelijk de spranken der vurige kolen zich verheffen tot vliegen.

In zes benauwdheden zal Hij u verlossen, en in de zevende zal u het kwaad niet aanroeren.

Doch ik zou naar God zoeken, en tot God mijn aanspraak richten;