1 Datapuwa't nang unang araw ng sanglinggo pagkaumagang-umaga, ay nagsiparoon sila sa libingan, na may dalang mga pabango na kanilang inihanda.

1 But on the first day of the week, at early dawn, they came to the tomb bringing the spices which they had prepared.

2 At nasumpungan nilang naigulong na ang bato mula sa libingan.

2 And they found the stone rolled away from the tomb,

3 At sila'y nagsipasok, at hindi nila nangasumpungan ang bangkay ng Panginoong Jesus.

3 but when they entered, they did not find the body of the Lord Jesus.

4 At nangyari, na samantalang sila'y nangatitilihan dahil dito, narito, tumayo sa tabi nila ang dalawang lalake na nakasisilaw ang mga damit:

4 While they were perplexed about this, behold, two men suddenly stood near them in dazzling clothing;

5 At nang sila'y nangatatakot at nangakatungo ang kanilang mga mukha sa lupa ay sinabi nila sa kanila, Bakit hinahanap ninyo ang buhay sa gitna ng mga patay?

5 and as the women were terrified and bowed their faces to the ground, the men said to them, “Why do you seek the living One among the dead?

6 Wala siya rito, datapuwa't nagbangon: alalahanin ninyo ang salita niya sa inyo nang siya'y nasa Galilea pa,

6 He is not here, but He has risen. Remember how He spoke to you while He was still in Galilee,

7 Na sinasabi, Kinakailangan na ang Anak ng tao ay ibigay sa mga kamay ng mga taong makasalanan, at ipako sa krus, at magbangong muli sa ikatlong araw.

7 saying that the Son of Man must be delivered into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day rise again.”

8 At naalaala nila ang kaniyang mga salita,

8 And they remembered His words,

9 At nagsibalik mula sa libingan, at ibinalita ang lahat ng mga bagay na ito sa labingisa, at sa lahat ng mga iba pa.

9 and returned from the tomb and reported all these things to the eleven and to all the rest.

10 Sila nga'y si Maria Magdalena, si Juana, at si Mariang ina ni Santiago: at iba pang mga babaing kasama nila ang nangagbalita ng mga bagay na ito sa mga apostol.

10 Now they were Mary Magdalene and Joanna and Mary the mother of James; also the other women with them were telling these things to the apostles.

11 At ang mga salitang ito'y inakala nilang walang kabuluhan; at hindi nila pinaniwalaan.

11 But these words appeared to them as nonsense, and they would not believe them.

12 Datapuwa't nagtindig si Pedro, at tumakbo sa libingan; at nang siya'y tumungo pagtingin niya sa loob, ay nakita niya ang mga kayong lino na nangasa isang tabi; at umuwi siya sa kaniyang bahay na nanggigilalas sa nangyaring yaon.

12 But Peter got up and ran to the tomb; stooping and looking in, he *saw the linen wrappings only; and he went away to his home, marveling at what had happened.

13 At narito, dalawa sa kanila ay naparoroon nang araw ding yaon sa isang nayong ngala'y Emaus, na may anim na pung estadio ang layo sa Jerusalem.

13 And behold, two of them were going that very day to a village named Emmaus, which was about seven miles from Jerusalem.

14 At kanilang pinaguusapan ang lahat ng mga bagay na nangyari.

14 And they were talking with each other about all these things which had taken place.

15 At nangyari, na samantalang sila'y naguusap at nagtatanongan, na si Jesus din ay lumapit, at nakisabay sa kanila.

15 While they were talking and discussing, Jesus Himself approached and began traveling with them.

16 Datapuwa't sa mga mata nila'y may nakatatakip upang siya'y huwag nilang makilala.

16 But their eyes were prevented from recognizing Him.

17 At sinabi niya sa kanila, Ano ang mga salitaan ninyong ito sa inyong paglalakad? At sila'y nagsitigil, na nangalulumbay ang mga mukha.

17 And He said to them, “What are these words that you are exchanging with one another as you are walking?” And they stood still, looking sad.

18 At isa sa kanila, na nagngangalang Cleopas, sa pagsagot ay sinabi sa kaniya, Ikaw baga'y nakikipamayan lamang sa Jerusalem, at hindi nakaalam ng mga bagay na doo'y nangyari nang mga araw na ito?

18 One of them, named Cleopas, answered and said to Him, “Are You the only one visiting Jerusalem and unaware of the things which have happened here in these days?”

19 At sinabi niya sa kanila, Anong mga bagay? At sinabi nila sa kaniya, Ang mga bagay tungkol kay Jesus na Nazareno, na isang propetang makapangyarihan sa gawa at sa salita sa harap ng Dios at ng buong bayan:

19 And He said to them, “What things?” And they said to Him, “The things about Jesus the Nazarene, who was a prophet mighty in deed and word in the sight of God and all the people,

20 At kung paano ang pagkabigay sa kaniya ng mga pangulong saserdote at ng mga pinuno upang hatulan sa kamatayan, at siya'y ipako sa krus.

20 and how the chief priests and our rulers delivered Him to the sentence of death, and crucified Him.

21 Datapuwa't hinihintay naming siya ang tutubos sa Israel. Oo at bukod sa lahat ng mga ito ay ngayon ang ikatlong araw buhat nang mangyari ang mga bagay na ito.

21 But we were hoping that it was He who was going to redeem Israel. Indeed, besides all this, it is the third day since these things happened.

22 Bukod sa rito iba sa mga babaing kasamahan namin na nagsiparoong maaga sa libingan, ay nakapagtaka sa amin;

22 But also some women among us amazed us. When they were at the tomb early in the morning,

23 At nang hindi mangasumpungan ang kaniyang bangkay, ay nangagbalik sila, na nangagsabing sila nama'y nakakita ng isang pangitain ng mga anghel, na nangagsabing siya'y buhay.

23 and did not find His body, they came, saying that they had also seen a vision of angels who said that He was alive.

24 At nagsiparoon sa libingan ang ilang kasama namin, at nasumpungan nila alinsunod sa sinabi ng mga babae: datapuwa't siya'y hindi nila nakita.

24 Some of those who were with us went to the tomb and found it just exactly as the women also had said; but Him they did not see.”

25 At sinabi niya sa kanila, Oh mga taong haling, at makukupad ang mga pusong magsisampalataya sa lahat ng salita ng mga propeta!

25 And He said to them, “O foolish men and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!

26 Hindi baga kinakailangang si Cristo ay maghirap ng mga bagay na ito, at pumasok sa kaniyang kaluwalhatian?

26 Was it not necessary for the Christ to suffer these things and to enter into His glory?”

27 At magmula kay Moises at sa mga propeta, ay ipinaaninaw niya sa kanila ang mga bagay tungkol sa kaniya sa lahat ng mga kasulatan.

27 Then beginning with Moses and with all the prophets, He explained to them the things concerning Himself in all the Scriptures.

28 At sila'y malapit na sa nayong kanilang paroroonan: at naganyo siyang wari may paroroonang lalo pang malayo.

28 And they approached the village where they were going, and He acted as though He were going farther.

29 At siya'y kanilang pinigil, na sinasabi, tumuloy ka sa amin, sapagka't gumagabi na, at kumikiling na ang araw. At pumasok siya upang tumuloy sa kanila.

29 But they urged Him, saying, “Stay with us, for it is getting toward evening, and the day is now nearly over.” So He went in to stay with them.

30 At nangyari, nang siya'y nakaupo na kasalo nila sa dulang ng pagkain, ay kaniyang dinampot ang tinapay at binasbasan; at ito'y pinagputolputol, at ibinigay sa kanila.

30 When He had reclined at the table with them, He took the bread and blessed it, and breaking it, He began giving it to them.

31 At nangabuksan ang kanilang mga mata, at siya'y nakilala nila; at siya'y nawala sa kanilang mga paningin.

31 Then their eyes were opened and they recognized Him; and He vanished from their sight.

32 At sila-sila'y nangagsabihan, Hindi baga nagaalab ang ating puso sa loob natin, habang tayo'y kinakausap niya sa daan, samantalang binubuksan niya sa atin ang mga kasulatan?

32 They said to one another, “Were not our hearts burning within us while He was speaking to us on the road, while He was explaining the Scriptures to us?”

33 At sila'y nagsitindig sa oras ding yaon, at nangagbalik sa Jerusalem, at naratnang nangagkakatipon ang labingisa, at ang kanilang mga kasama.

33 And they got up that very hour and returned to Jerusalem, and found gathered together the eleven and those who were with them,

34 Na nangagsasabi, Tunay na nagbangong muli ang Panginoon, at napakita kay Simon,

34 saying, “The Lord has really risen and has appeared to Simon.”

35 At isinaysay nila ang mga bagay na nangyari sa daan, at kung paanong siya'y nakilala nila nang pagputolputulin ang tinapay.

35 They began to relate their experiences on the road and how He was recognized by them in the breaking of the bread.

36 At samantalang kanilang pinaguusapan ang mga bagay na ito, siya rin ay tumayo sa gitna nila, at sa kanila'y nagsabi, Kapayapaa'y suma inyo.

36 While they were telling these things, He Himself stood in their midst and *said to them, “Peace be to you.”

37 Datapuwa't sila'y kinilabutan, at nangahintakutan, at inakala nila na nakakakita sila ng isang espiritu.

37 But they were startled and frightened and thought that they were seeing a spirit.

38 At sinabi niya sa kanila, Bakit kayo'y nangagugulumihanan? at bakit nangyayari ang pagtatalo sa inyong puso?

38 And He said to them, “Why are you troubled, and why do doubts arise in your hearts?

39 Tingnan ninyo ang aking mga kamay at ang aking mga paa, ako rin nga: hipuin ninyo ako, at tingnan; sapagka't ang isang espiritu'y walang laman at mga buto, na gaya ng inyong nakikita na nasa akin.

39 See My hands and My feet, that it is I Myself; touch Me and see, for a spirit does not have flesh and bones as you see that I have.”

40 At pagkasabi niya nito, ay ipinakita niya sa kanila ang kaniyang mga kamay at ang kaniyang mga paa.

40 And when He had said this, He showed them His hands and His feet.

41 At samantalang hindi pa sila nagsisisampalataya dahil sa galak, at nagsisipanggilalas, ay sinabi niya sa kanila, Mayroon baga kayo ritong anomang makakain?

41 While they still could not believe it because of their joy and amazement, He said to them, “Have you anything here to eat?”

42 At binigyan nila siya ng isang putol na isdang inihaw.

42 They gave Him a piece of a broiled fish;

43 At kaniyang inabot yaon, at kumain sa harap nila.

43 and He took it and ate it before them.

44 At sinabi niya sa kanila, Ito ang aking mga salitang sinabi ko sa inyo, nang ako'y sumasa inyo pa, na kinakailangang matupad ang lahat ng mga bagay na nangasusulat tungkol sa akin sa kautusan ni Moises, at sa mga propeta, at sa mga awit.

44 Now He said to them, “These are My words which I spoke to you while I was still with you, that all things which are written about Me in the Law of Moses and the Prophets and the Psalms must be fulfilled.”

45 Nang magkagayo'y binuksan niya ang kanilang mga pagiisip, upang mapagunawa nila ang mga kasulatan;

45 Then He opened their minds to understand the Scriptures,

46 At sinabi niya sa kanila, Ganyan ang pagkasulat, na kinakailangang maghirap ang Cristo, at magbangong muli sa mga patay sa ikatlong araw;

46 and He said to them, “Thus it is written, that the Christ would suffer and rise again from the dead the third day,

47 At ipangaral sa kaniyang pangalan ang pagsisisi at pagpapatawad ng mga kasalanan sa lahat ng mga bansa, magbuhat sa Jerusalem.

47 and that repentance for forgiveness of sins would be proclaimed in His name to all the nations, beginning from Jerusalem.

48 Kayo'y mga saksi ng mga bagay na ito.

48 You are witnesses of these things.

49 At narito, ipadadala ko sa inyo ang pangako ng aking Ama, datapuwa't magsipanatili kayo sa bayan, hanggang sa kayo'y masangkapan ng kapangyarihang galing sa itaas.

49 And behold, I am sending forth the promise of My Father upon you; but you are to stay in the city until you are clothed with power from on high.”

50 At kaniyang dinala sila sa labas hanggang sa tapat ng Betania: at itinaas niya ang kaniyang mga kamay, at sila'y binasbasan.

50 And He led them out as far as Bethany, and He lifted up His hands and blessed them.

51 At nangyari, na samantalang sila'y binabasbasan niya, ay iniwan niya sila; at dinala siya sa itaas sa langit.

51 While He was blessing them, He parted from them and was carried up into heaven.

52 At siya'y sinamba nila, at nagsibalik sila sa Jerusalem na may malaking galak:

52 And they, after worshiping Him, returned to Jerusalem with great joy,

53 At palaging sila'y nasa templo, na nangagpupuri sa Dios.

53 and were continually in the temple praising God.

n/a

New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org