'Mensen' in de Bijbel

Onder de gedachten van de gezichten des nachts, als diepe slaap valt op de mensen;

In Wiens hand de ziel is van al wat leeft, en de geest van alle vlees des mensen.

De wateren vermalen de stenen, het stof der aarde overstelpt het gewas, dat van zelf daaruit voortkomt; alzo verderft Gij de verwachting des mensen.

Och, mocht men rechten voor een man met God, gelijk een kind des mensen voor zijn vriend.

Alle mensen mijns heimelijken raads hebben een gruwel aan mij; en die ik liefhad, zijn tegen mij gekeerd.

Dit is het deel des goddelozen mensen van God, en de erve zijner redenen van God.

De kluiten des dals zijn hem zoet, en hij trekt na zich alle mensen; en dergenen, die voor hem geweest zijn, is geen getal.

Hoeveel te min de mens, die een made is, en des mensen kind, die een worm is!

Dit is het deel des goddelozen mensen bij God, en de erve der tirannen, die zij van den Almachtige ontvangen zullen.

Hij zal de mensen aanschouwen, en zeggen: Ik heb gezondigd, en het recht verkeerd, hetwelk mij niet heeft gebaat;

Want naar het werk des mensen vergeldt Hij hem, en naar eens ieders weg doet Hij het hem vinden.

Uw goddeloosheid zou zijn tegen een man, gelijk gij zijt, en uw gerechtigheid voor eens mensen kind.

Alle mensen zien het aan; de mens schouwt het van verre.